"Nochtans geloofden ook zelfs velen uit de oversten in Hem; maar om der Farizeën wil beleden zij het niet; opdat zij uit de synagoge niet zouden geworpen worden."
Johannes 12 : 42
Soms lees je een tekstverwijzing en je vraagt je af of het geen tikfout is. Maar bij nader bestuderen en rustig nadenken, zou die tekstverwijzing wel eens meer kunnen zeggen dan je oppervlakkig vermoedt, hoewel het een tikfout was. Zo ook in onze tekst. Als je kijkt naar de Kanttekeningen dan staat daar bij 'geloofden in Hem, maar': "Namelijk dat Hij de Messias was, gelijk Nikodemus bekent, dat er vele zulken onder hen waren; Johannes 8:2)". Waneer je gaat kijken wat daar in Johannes 8:2 staat, lees je dit: "En des morgens vroeg kwam Hij wederom in den tempel, en al het volk kwam tot Hem; en nedergezeten zijnde, leerde Hij hen."
Misschien verwachtte jij ook wel een tekst, die over Nicodemus of zo ging. Maar nee, er staat slechts dat Jezus de tempel inliep, dat het volk bij Hem kwam en dat Hij als een rabbi, een leraar, gaat zitten en begint te onderwijzen vanuit de Schriften. Het woordje 'leren' betekent niet alleen 'de leer voorhouden' maar ook 'uitleggen of verklaren'. Een wezenlijk belangrijk iets. En het kon weleens zijn, dat Jezus daarin duidelijk verschilt van de farizeeën en wetgeleerden.
Na alle negatieve conclusies vanuit de profetieën van Jesaja, zoomt Johannes nu in op dit feit: vele oversten geloofden in Hem. Het grondwoord houdt vooral in dat mensen overtuigd raken dat Jezus de Messias is. Ze vertrouwen Hem en geloven in Hem. Grote blijdschap in de hemel en dus ook op aarde, zou je zeggen. Wat een bemoediging voor Jezus Zelf, als Hij dit ziet. Johannes kan het pas naderhand constateren, maar Jezus wist het al direct (ja, van eeuwigheid).
Vrucht op de prediking, daar leven predikers van op. Dat mogen wij als gemeenteleden best eens goed beseffen. Een prediker is ook maar een mens en hij wil ook weleens resultaat zien van het werk dat hij in Gods wijngaard mag doen. Immers, het is de Heere die hem riep tot dit ambt? Elia werd er moedeloos van, als hij geen effect, geen vrucht zag. Jesaja werd bang, zo hebben we gezien. En Jeremia werd depressief en soms zelfs gelaten. Niettemin spreken ze zichzelf ook weleens moed in, net als Habakuk. Maar laten we ook meer ventileren van het effect dat de preken in jouw en mijn hart doen!
Echter, de blijdschap over deze vrucht – en nog wel vrucht op een ongedachte plek: midden tussen de sanhedrin-leden – wordt getemperd. Diegenen die gaan geloven, leggen geen openbare belijdenis des geloofs af. Waarom niet? Ze vrezen voor de repressaillemaatregelen van het Farizeeën. Immers – zo lezen we in Johannes 9 – "de Joden hadden alrede te zamen een besluit gemaakt, zo iemand Hem beleed Christus te zijn, dat die uit de synagoge zou geworpen worden."
De ouders van die blinde man deinsden dus ook terug. Maar de genezen blinde man belijdt openbaar. Hij wordt dan ook uitgeworpen, maar lees eens wat Jezus dan doet: "Jezus hoorde, dat zij hem uitgeworpen hadden, en hem vindende, zeide Hij tot hem: Gelooft gij in den Zoon van God?" Hij zoekt hem direct op en laat hem geloofsbelijdenis doen.
Zou Jezus dat vandaag de dag bij onze broeders en zusters in de verdrukking niet ook doen? Laten we voor hen bidden met grote verwachting van wat Jezus doet! Ennlaten we ook reëel naar ónze toekomst kijken, die wel eens heel binnenkort dezelfde verdrukking zou kunnen kennen! Wat zul jij dán doen?
Nog even terugkijkend naar die eerste Kanttekening. Natuurlijk was het een tikfout. Het hád natuurlijk een verwijzing moeten zijn naar Johannes 3 : 2 i.p.v. 8 : 2, waar staat: "Rabbi, wij weten, dat Gij zijt een Leraar van God gekomen; want niemand kan deze tekenen doen, die Gij doet, zo God met hem niet is." Nicodemus spreekt hier blijkbaar dus niet namens het gehele Sanhedrin, maar namens alle geheime christenen binnen het Sanhedrin.
En toch… toch komt het er een keer uit. Als Jezus' lichaam wordt begraven schuift hij naast zijn lotgenoot Jozef van Arimathéa. Ook al zo'n verborgen volgeling van Jezus. Ik zie ze aan het werk en slik mijn commentaar in. Ze kwamen er toch maar voor uit, uiteindelijk. Kom ik er wel altijd voldoende voor uit dat Jezus mijn hele leven beheerst?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten