"Jezus zeide: Neemt den steen weg. Martha, de zuster des gestorvenen, zeide tot Hem: Heere, hij riekt nu al, want hij heeft vier dagen aldaar gelegen."
Johannes 11 : 39
Als Jezus het bevel geeft om de steen voor het graf weg te halen, verwacht je gespannen verwachting. Nú zal het gaan gebeuren. Natuurlijk wist niet iedereen wat Jezus met Martha – en later ook met Maria – had besproken. Maar er was voldoende gemopperd door de omstanders, dat Jezus zo weinig had gedaan. Dus nu Zijn bevel klinkt om de steen te verwijderen, zal iedereen de adem wel inhouden, zou je verwachten. Niets is minder waar, helaas.
"Maar ook nu weet ik, dat alles, wat Gij van God begeren zult, God U het geven zal," had Martha gezegd. Dat leek nog te getuigen van enig geloof, maar uit het vervolg kregen we toch wel meer de indruk dat ze niet begreep (of kon geloven) wat Jezus ging doen.
Hier, in onze tekst blijkt eens temeer dat ze niets van Jezus verwacht op dit moment. "Heere, hij ligt daar nu al voor de vierde achtereenvolgende dag. Zijn lichaam is al in ontbinding!"
Dat is niet alleen een waarschuwende mededeling. Zoiets als: "Heere, weet U toch wel wat u gaat doen? Dat kan écht niet, hoor! Die steen rollen we er niet voor niets voor!" Nee, het is ook een gegeven, waarmee wordt aangegeven, dat ze het werkelijk voor onmogelijk hield. Vier dagen zijn al verstreken. Nu is echt alle hoop vervlogen!
Dat sommetje van vier dagen hadden we al eerder berekend. Jezus wachtte in dit geval tot het moment dat alle toeval verdwenen was. Het werd nu écht een 100% wonder.
Als we in Handelingen 3 en 4 lezen dat Petrus en Johannes die kreupele aan de Schone Poort mogen genezen, staat er ook zoiets om het wonder compleet te maken. Deze man was er niet neergezet als genezingsact. Hij speelde niet zelf korte tijd toneel. We lezen in Handelingen 4 : 22 dat hij meer dan 40 jaar oud was. En dat alle omstanders bevestigden dat zij hem kende en wisten dat hij vanaf zijn geboorte af al kreupel was. Een snel rekensommetje vertelt ons dat hij ongeveer 10 jaar ouder was dan de Heere Jezus. Dus dit was 'buiten kijf' een compleet genezingswonder.
Zo ook hier: 4 dagen begraven is écht dood. Als Jezus nú zegt dat men de steen moet weghalen is het onmogelijk dat er zometeen iemand het graf zal uitlopen. Al helemaal niet, als we lezen dat Lazarus in doeken ingewikkeld is.
In het volgende vers zal Jezus Martha Zijn woorden in herinnering roepen. Zijn belofte! Waar is dat ongeloof toch op gebaseerd? Voordat we nu ons hoofd schudden over Martha, moeten we eerst eens naar onszelf kijken. Geloven we wat de Heere zegt in Zijn Woord? Hoe gaan we om met Zijn beloften?
Goedkoop? Zo van: O, maar God is toch liefde? Jezus is toch voor de zonden gestorven. Nou dan!
Of zwaarwichtig? Ja, maar een mens kan niets! God moet het doen. Beloften mag je zomaar niet aannemen! Je moet eerst weten of je een kind van God bent.
Nemen we de Heere wel serieus? Geloven we Hem wel echt op Zijjn woord? Ik vrees dat er zoveel onstandvastigheid in de kerken is, doordat we zelf ons verhaal creëren van Gods woorden! We lezen Gods Woord maar half. Daar kom je al snel achter, als je in gesprek gaat met mensen die vastlopen. En als we half lezen, kan het niet anders of we moeten de rest erbij fantaseren. De mensen uit Samaria horen wat die zondares over Jezus vertelt. Maar als ze Hem opgezocht hebben en Hem Zelf hebben horen preken, zeggen ze tegen die vrouw: "Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld."
Persoonlijk geloof moet volwassen, zelfstandig verbonden Zijn met Christus. Dat moest Martha leren. En wij ook. En als die steen van twijfel en ongeloof nog op ons hart ligt, vraag dan: "Heere, spreek slechts één woord. Opdat die steen wordt opgeheven en weggerold."
In deze geschiedenis gebruikt Jezus daar mensen voor om de steen van het graf te halen. Later, in de hof van Jozef van Arimathea, doet een engel dat. Of… klopt dat Paaslied misschien toch, dat zingt: "Hij steeg uit 't graf door Eigen kracht, want Hij is God, bekleed met macht"?
Hem is gegeven álle macht in hemel en op aarde. Geloof je dat? Daar valt ook jouw ongeloof of twijfel onder. Zou Hij niet de meest aangewezen Persoon zijn bij Wie je moet zijn?
"Zulk Een is mijn Liefste!", zingt de bruid uit het Hooglied. Ze prijst Hem je aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten