Geloof groeit niet van clichées

We moeten nu dus ophouden met de eerste lessen over Christus. Want we moeten verder groeien en geestelijk volwassen worden. We zullen dus stoppen met te spreken over de eerste eenvoudige dingen van het geloof. We hoeven het er niet meer over te hebben dat we niet gered kunnen worden door de dingen die we doen, maar alleen door geloof in God.
Hebreeën 6 : 1

Paulus zet het mes er diep in en je zou wensen dat vandaag de dag dit ter harte werd genomen en nauwkeurig werd gelezen in de kerken. Dan zou er minder eenzijdigheid, afstomping en frame-denken in de gemeente overeind blijven. We kunnen de Heidelberger Catechismus-preken niet aangesleept krijgen. Mensen raken in paniek als die niet meer bepreekt wordt. Ik snap het wel… want dán zou je tot leerdiensten over dit soort teksten als Hebreeën 6 moeten komen en dat geeft onrust.

In de HSV staat het zo: “Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God, van de leer van de dopen, van de handoplegging, van de opstanding van de doden en van het eeuwig oordeel.”

De vraag komt bij me op: waarom kan Paulus in zijn onderwijs aan de christelijke gemeente wél na de basiskennis van het Christelijk geloof doorgaan, terwijl veel theologen in de rechterflank van de kerk niet verder kunnen komen dan dat?

Zou het aan Godskennis ontbreken? Zou het geloof in de kerk tot een minimum zijn gezakt, ook op de preekstoel? Of… zou satan hier misschien de hand in hebben? Zou hij het juist geweldig vinden als wij met elkaar ruziën en haarkloven over de basale dingen van het theoretisch cliché-geloof, zodat we niet aan de kennis van Christus Zelf toekomen?

Onlangs merkte een broeder op dat veel mensen in de kerk minimlistisch geloven. Ze gebruiken de wet en de regels om vooral niet te veel te doen en te zwaar met de dingen bezig te zijn. Daarom een vraag: zou het kunnen zijn dat theologiseren over de godsdienstige basiskennis ook tot dat minimalistische behoort? Ik bedoel dit: dat je daardoor blijft steken op een punt waar je eigenlijk had moeten doorlopen om verder te groeien.

Geloofsgroei heeft in bepaalde kerken een heel verdachte klank gekregen. Waarom? Is het niet heel bijbels? En waarom zetten mensen een isgelijkteken tussen ‘groei’ en ‘niet meer van zonde willen weten’? Wat zou Paulus van zulke ideeën vinden? Beter nog: wat vindt God Zelf van onze clichées?

Eén ding kan ik je zeggen: Paulus gaat in deze brief nadrukkelijk door het op het spoor van 'groei in het geloof' en ik ga hem hierin volgen. Er staat ons nogal wat te wachten namelijk!