Geestelijk (on)volwassen zijn

Door het geloof toe te passen in hun leven hebben ze het verschil geleerd tussen goed en kwaad.
Hebreeën 5 : 14b

Aan het begin van dit hoofdstuk ging Paulus nog even door op het Hogepriesterschap van Christus. Maar abrupt lijkt hij dit af te breken en daarom sla ik dat stuk ook over. Paulus trekt lijnen, maar opeens zegt hij: eigenlijk moet ik dit jullie helemaal niet meer hoeven te vertellen! Dat is als een baby die nog melk drinkt. Jullie behoren al lang volwassen te zijn in het geloof!

Paulus zegt niet “Wat zijn jullie nog dom!” maar hij zegt “Jullie hadden allang andere mensen moeten kunnen lesgeven over het geloof.” Dus op een bepaald niveau blijven denken en luisteren naar de preek is dus schade voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk!

We hoeven niet de theoloog uit te hangen. Nee, we moeten verder bouwen op wat we geleerd hebben. Een klein kind moet leren fietsen, maar je blijft toch niet fietsen met zijwieltjes als je al op een grote opoefiets rijdt? Dan is er wat mis met je motoriek!

Paulus gaat daar trouwens niet liefjes mee om! Hij zet zijn lezers neer als een baby die nog in alles moet worden geholpen. Die fermheid mis ik weleens in de kerk. Daar lijkt het of we mensen liever als patiënt houden en een leven lang uitleggen hoe een mens bekeerd moet worden. Hou toch op! Dat kun je al lang weten. Ga het dan nu ook doen!

Ga verder, aan Christus’ hand. Blijf niet hangen in die onbekeerde rol! Dat geldt voor kerkmensen én voor predikers toe die woorden te kort komen over bekering maar nauwelijks woorden weten te vinden om onze Heere Jezus groots uit te schilderen.

Ja, mensen blijven zonden doen tot aan hun dood. En zonden moeten ook benoemd worden (zonden die de 10 geboden ons aanwijzen) als ze spelen. Maar blijf mensen niet aldoor voeden met de melk van ‘we kunnen niet voor God bestaan in onszelf’ of ‘onze werken voegen niets toe aan onze zaligheid’. Dat kun je al lang weten. Paulus gaat daar straks dieper op in.

Dít vond ik een trieste constatering: “Mensen die nog van ‘geestelijke melk’ leven, zien het verschil niet tussen goed en verkeerd onderwijs” (vers 13). Als je baby blijft zul je niet doorhebben dat je met een melk-preek aan het lijntje wordt gehouden en nooit werkelijk bij Christus terecht komt! In het zakenleven noemen we dat een wurgcontract! Denk daar eens over na.

De vrijheid in Christus moet worden gebruikt om Hem te bezingen, te aanbidden en te verheerlijken in de preek, in onze stille tijd én in het gesprek met anderen die Hem nog niet kennen. We zijn in de kerk aan het haarkloven over de basisdingen, zonder dat we groeien en meewerken aan de groei van de kerk. Er dreigen zielen verloren te gaan! Er is werk aan de winkel! De velden zijn wit om te oogsten!