Er gaat innerlijk iets veranderen

Maar het nieuwe verbond dat Ik later zal sluiten, zal anders zijn: Ik zal mijn wet niet meer in steen, maar in hun binnenste schrijven, in hun hart en in hun verstand. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn.
Hebreeën 8 : 10

Een handleiding hoe je moet handelen bij pech is handig. Maar beter is een interne vernieuwing die vanuit het innerlijk van de motor of machine de gewenste prestaties levert. Zo wordt er zelden over wedergeboorte gepreekt, maar zo noemt God het wel in zowel Jeremia 31 (OT) als Hebreeën 8 (NT)!

Laten we de teksten uit Hebreeën 8 : 10 en Jeremia 31 : 33 eens onder elkaar zetten:
Hebreeën 8 : 10  Want dit is het verbond, dat Ik met het huis Israëls maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven, en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.
Jeremia 31 : 33  Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israël maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

Jeremia begint met 'maar' en Paulus met 'want'. De tegenstelling die Jeremia moet aankondigen is dat Israël wel ontrouw is, MAAR dat God een nieuw begin maakt. Die klem is er bij Paulus uit, omdat hij slechts ingaat op dat andere in het nieuwe verbond. ­Misschien noemt hij bewust dat punt niet, om zijn lezers zelf de conclusie te laten trekken.

Vervolgens spreekt Jeremia over 'wet' en Paulus over 'wetten'. Jeremia vat ze samen in torah; Paulus onderscheidt ze in afzonderlijke wetten. Maar beiden spreken over een tijd waarin de wet niet meer iets buiten je is, een gebruiksaanwijzing die je moet volgen en dan zou het goed moeten komen. Nee, in de tijd van het nieuwe normaal doet God iets ín je binnenste, je verstand en hart, zodat er een andere situatie ontstaat. Vreemd dat dát nooit duidelijk wordt gepreekt, terwijl we er toch allemaal middenin leven, want Jezus ís gekomen! Wat zou dat betekenen?

Wel, de uitstorting van Gods Geest op de eerste Pinksterdag was nodig, zodat Christus nóg dichterbij kon komen: in ons hart. Hij zou niet meer met Zijn volgelingen rondtrekken, maar in hen wonen. Hij was het ook die ons Zijn Vader heeft getoond, uitgelegd.

Als Zijn Geest in ons woont, als we wandelen door die Geest, neemt God als het ware de regie van ons leven over. Dan moeten we niet meer van buiten af worden geïnstrueerd, maar dan gebeurt er van alles in ons, waardoor we veranderen naar Gods beeld!