Hebreeën 8 : 6
Misschien ken je die term wel ‘leven van de beloften van God’. Dat is precies het leven dat hoort bij het Evangelie van Jezus Christus. Beloften zijn niet alleen verbonden met iemand of iets, maar zijn voor hem of haar die de belofte krijgt ook een bewijs, een ‘onderpand’ dat het waar is.
Belofte hoort bij verbond; belofte is een afspraak dat iets geregeld zal worden. Dat wordt vastgelegd in een verbond, eigenlijk een soort wet. Fungeerde in het Oude Testament de wet als een verplichting waarop iets beloofd zou worden (zegen en geluk), nu fungeert de belofte als de zekerheid die staat als een huis, omdat God het Zelf heeft gezegd.
Het leven naar de wet had – omdat de mens die verkeerd is gaan gebruiken – tot gevolg dat je nooit zeker wist of je wel voldoende die wet had nageleefd. De belofte die God doet vraagt niet eerst een lifestyle waarmee je het beloofde verdient, maar vraagt geloof.
En als je uit dankbaarheid je leven wilt aanpassen kan dat natuurlijk. Maar je wordt er geen millimeter begenadigder door. God belooft het eeuwige leven, als je Hem gelooft op Zijn woord. Ik zeg het even iets gechargeerd, maar dan begrijp je het beter.
Ons leven uit dankbaarheid (stipt, nauwgezet, vroom en volgestopt met allerlei brave dingen) heeft geen enkele invloed op de vastheid van Gods belofte. En zij die dat je wel proberen wijs te maken liegen je voor en leiden je af tot een leven onder de wet.
Maakt het dus niet uit hoe je leeft? Moeten we in ons doen en laten niet iets laten zien dat we geloven? Eigenlijk zou ik moeten zetten ‘nee!’, want dan is het maar duidelijk. We moeten helemaal juist niets! Ik snap je vraag wel. Want we kunnen toch niet in de zonde blijven doorleven en roepen ‘Ja hoor ik geloof’. Maar dat is níet een leven dat jij gaat vormgeven. Wandelen door de Geest is het je door Hem laten vullen met een levensstijl die gericht is op Christus.
Let maar op: als je allemaal dingen expres gaat doen om op te vallen bij anderen, of als je jezelf allemaal dingen gaat ontzeggen om tot een hogere vroomheid te komen, zal het eerder je ondergang vergroten dan ook maar één nagelschrapsel toedoen aan je zaligheid.
Het verbond dat Christus heeft gesloten is stukken beter dan “het verbond der wet en der ceremoniën”. Want bij dit verbond horen betere beloften! Daar komen we bij vers 10-12 nog verder op terug. Jezus is van dit verbond Degene die bemiddelend optreedt in het vrede en vriendschap herstellen met Zijn Vader. Met Hem breekt er een ‘nieuw normaal’ aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten