De schaduwkant van gemeente-zijn

 

De schaduwkant van gemeente-zijn (1)

Er zijn mensen die eerst in God hebben geloofd. Ze hebben geproefd van Jezus, Gods Geschenk uit de hemel. Ze hebben de Heilige Geest ontvangen.
Hebreeën 6 : 4

Er is door de eeuwen heen in de kerk veel te doen geweest over de zonde tegen de Heilige Geest. Er waren mensen die dit fenomeen angstig maakte en hen vervulde met vrees dat zij zó tegen God hadden gezondigd dat ze nooit meer zalig konden worden. Satan had niet hun hart kunnen nemen maar wel hun mindset tot duivelse diepten gebracht. Vreselijk wat deze mensen doormaakten!

Over dit soort mensen gaat dit tekstgedeelte niet. Het gaat over mensen die een tijd dingen hebben ervaren en beleden die met God en Zijn toekomst te maken hadden. Maar die zich moedwillig tegen Hem en Zijn (komend) Koninkrijk hebben gekeerd en de gemeente en lasterlijke taal uitgeslagen tegen het Evangelie. Dus de Heilige Geest bespot. Nee, ik ga geen namen noemen van schrijvers of zo… nee dit is waarlijk een helse werkelijkheid. Satan kan dus als een engel des lichts komen en mensen laten faken dat ze gelovigen zijn. Daar wil ik dieper op ingaan.

Neem nou Simon bar Jezus (Elymas) de tovenaar op Cyprus. Hij maakte het appèl van Paulus en Barnabas belachelijk bij de bestuurder van Cyprus, Sergius Paulus. Moet je horen hoe furieus Paulus reageert: “Jij zoon van de duivel! Je zit vol listen en bedrog. Je bent een vijand van alles wat goed is. Wanneer zul jij ophouden de waarheid van de Heer voor leugens uit te maken?” Echter, hij was een heidens tovenaar, hoewel hij een religieus influencer was bij de overheid op het eiland. Mede daarom reageert Paulus zo.

Een ander voorbeeld is Simon de tovenaar in Samaria. Hij zag Petrus de handen opleggen zodat mensen de Heilige Geest ontvingen. “Geef mij ook die macht…” Hij bood hun geld aan. Maar Petrus zei: “Het zal slecht aflopen met jou en je geld, als je denkt dat je dit geschenk van God met geld kan kopen! Jij hebt hier helemaal niets mee te maken, want je hart is niet eerlijk voor God!” Hoe triest! Hij die de Geest wilde uitdelen wist zelf niet eens hoe hij moest bidden!

Paulus spreekt in onze tekst over mensen die “hebben geproefd van Jezus, Gods Geschenk uit de hemel. Ze hebben de Heilige Geest ontvangen.” Wat is dat: ‘van Jezus proeven’? Een ervaring met Hem hebben die smaakte naar meer. Een indruk hebben van Wie Hij voor je is en toch… Ik bedoel niet hen die het zich niet durven toeëigenen, maar die komen tot lasteren van Hem. Hoe is het mogelijk. Helaas… En toch zegt Paulus dit niet opdat we dan maar geen energie stoppen in dit soort mensen. Het moet ons aan het hart gaan en zij behoren tóch een plek te hebben in onze gebeden. Dát is onze roeping wél!
 

De schaduwkant van gemeente-zijn (2)

Ze hebben gemerkt hoe goed het woord van God is. Ze hebben iets leren kennen van de krachten van de wereld die nog komen moet. Als deze mensen daarna God niet meer willen volgen, is het onmogelijk om hen opnieuw tot geloof te brengen. Want eigenlijk hebben ze de Zoon van God opnieuw gekruisigd en belachelijk gemaakt
Hebreeën 6 : 5-6

Eigenlijk is dat voorbeeld van Simon de Tovenaar nog niet eens toereikend. Want tegen hem zegt Petrus nog dat hij tot God moet bidden om vergeving. Misschien moeten we meer denken aan Judas. Een 'gemeentelid' dat met heel andere, duistere, motieven meedeed in de discipelenkring!

Ik zou deze mensen niet te snel zoeken onder de afhakers van de kerk. Daarmee kun je afhakers zo gemakkelijk framen en ga je voorbij aan mensen die niet uitwendig afhaken, maar zich innerlijk met hun wettische en muggenzifterig gedrag wel distantiëren van het Evangelie.

Jezus wordt hen uitgetekend. Ze hebben zelfs in hun overdenkingen bijzondere en waardevolle dingen over Hem geleerd en over Hem ervaren. Maar toch meten zij anderen het geloof en trekken de conclusie: daarmee zou ik het niet kunnen doen, dat is te evangelisch of te oppervlakkig of wat ook.

Het werk van de Geest is in mensen begonnen, maar zij vertrappen het met hun dikke godsdienstige laarzen als vuil, als onkruid. Je zult er nooit echt achter kunnen komen wat er in hun geweten speelt, maar God weet het wel. Zij lijken te ervaren dat God Zich wel openbaart in die ander, maar het past niet in hun plaatje en daarom bestempelen ze het maar als 'inbeelding' en 'eigenwillige godsdienst', want anders moeten ze een oordeel vellen over hun eigen godsdienstige leven.

Deze mensen berokkenen de gemeente veel schade. Met hen zijn vaak felle discussies op het niveau van de tittel en de jota, maar het gesprek gaat zelden over Wie Christus voor hen persoonlijk is.

Ik begrijp Jean de Labadie als hij begeert dat de gemeente enkel uit wedergeboren mensen moet bestaan. Dat zou fijn en duidelijk zijn. Het is echter niet zo en zal ook nooit zo zijn. Wij moeten met dit soort mensen niet te zeer in discussie gaan. Paulus zegt hier eigenlijk dat je geen energie moet steken om deze mensen op andere gedachten te brengen. Verspil er je energie niet én… geef hen ook niet de ruimte die ze claimen. Want anders brengen ze grote schade toe aan de gemeente van Jezus Christus.

Met hun werk maken zij ten diepste Christus weer te schande. Ze spijkeren Hem aan de schandpaal, het kruis, en dat met vroom gepraat en dogmatisch geredeneer, waarin Christus werkelijk ontbreekt.
Preken over bekering die niet echt over Jezus, Zijn Vader en de Toekomst gaan, berokkenen eenzelfde schade. Op een bepaald moment houdt het gesprek op omdat je niet bij Christus uitkomt!