Bij Jezus aan tafel

"Zij bereidden Hem dan aldaar een avondmaal, en Martha diende; en Lazarus was een van degenen, die met Hem aanzaten. Maria […] heeft de voeten van Jezus gezalfd."
Johannes 12 : 2-3a

Ze zijn er alle drie: Martha, Maria en Lazarus. "Zij bereidden Hem dan aldaar een avondmaal", lezen we. Een daad van dankbaarheid jegens Jezus. In het huis van Simon de (ex-)melaatse is het een drukte van belang; Martha is in haar element. "Martha diende". Had ze nog niets geleerd? Of moeten we deze dienende taak toch positiever uitleggen, dan die van een tijd daarvoor (Lukas 10), toen Jezus haar terecht wees?

Wie zijn degenen die Jezus deze maaltijd aanboden? Naar alle waarschijnlijkheid is Simon wel de gastheer, maar vooral omdat deze maaltijd in zijn huis plaatsvindt. Het zijn met name de twee zussen Martha en Maria en hun broer Lazarus, die deze maaltijd als dank aanbieden. Hoewel Simon ook reden te over had voor dankbaarheid, natuurlijk!

Lazarus zat ook aan met Jezus. Te gast in het huis(gezin) van zijn zus Martha. Met Jezus aanzitten is je eigenlijk helemaal thuisvoelen. Waar Hij Zijn voeten laat rusten, kunnen de Zijnen dat ook gerust doen. Een feest is geoorloofd, zolang de Bruidegom bij hen is. "Maar de dagen zullen komen dat… de Bruidegom van hen weggenomen zal worden" (Mattheüs 9 : 15), "dan zullen ze vasten."

Ja, als Jezus ontbreekt in je leven – Zich terugtrekt met Zijn merkbare aanwezigheid – vergaat de lust. Vasten is dan nog zwak uitgedrukt. Herken je dat? Hoe voel jij je, als je Jezus niet meer bemerkt in je leven?

Er hangt nog meer in de lucht. Deze maaltijd zal aanstonds een diepe lading krijgen. Het is de gevoelige Maria, die het speciale van deze maaltijd aanvoelt. Haar zus Martha is toch nog te druk met dienen. En de discipelen – die hier niet zo met name worden genoemd, maar evengoed met Lazarus mee aanzitten – ontgaat al helemaal het speciale van deze dankmaaltijd. Geïrriteerd zullen ze reageren op wat Maria in deze tekst doet: Jezus' voeten zalven. "Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld,  daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden van hetgeen zij gedaan heeft." (Matth. 26 : 13)

Een maaltijd heeft in het oosten altijd iets van gemeenschap. Eén zijn met elkaar vindt men daar belangrijker dan in ons 'nuchtere' westen. Ditmaal nog is het een avondmaal, waarbij Jezus is uitgenodigd. Over twee dagen zal Jezus een avondmaal aan laten richten, waarbij Hijzelf de Gastheer is. Hij zal een liefdemaaltijd instellen, die tot op de huidige dag wordt gevierd. Tot op de dag van vandaag begeert Hij "grotelijks dit Avondmaal te vieren met de Zijnen". Daar wordt gezongen met de psalmdichter: 'k Zal bij de kelk des heils Zijn Naam vermelden… Geen maaltijd voor Hem uit dankbaarheid, maar een maaltijd van Hem tot dankbaarheid. Tot versterking van het geloof, dat vaak zo aangevochten en zwak is. Hij ontvangt zondaars! Om straks eeuwig met hen de maaltijd van het Lam te vieren in Zijn Koninkrijk!
Hoe vind jij het in Zijn nabijheid? Lazarus was er in zijn element. Wat dacht je! Hij was van dood, levend gemaakt door Christus! Jij ook?