Waarom zoek jij Jezus?

"Een grote schare dan der Joden verstond, dat Hij aldaar was; en zij kwamen, niet alleen om Jezus' wil, maar opdat zij ook Lazarus zouden zien, dien Hij uit de doden opgewekt had."
Johannes 12 : 9

Het moet een indrukwekkend gezicht zijn geweest (en niet de eerste keer in de geschiedenis), die schare die op zoek was naar Jezus. Ooit zag Hij ze komen, als schapen die geen herder hadden (en dat waren ze daadwerkelijk!). Toen werd Hij met innerlijke ontferming bewogen. Op een ander moment werd HIj ontroerd, toen Hij de schare zag; het was al laat en Hij liet ze als een kudde op het groene gras neerzitten en spijzigde hen met vijf broden en twee visjes.
Hier, in onze dagtekst, is er weer een schare op zoek naar Jezus. Kwamen ze omdat Hij hen leerde "als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden" (Markus 1 : 22; ook zo'n steek onder water!)? Kwamen ze om de preken die Hij hield; de wijze inzichten die Hij verschafte? Nou, niet echt, helaas!

We lezen "en zij kwamen niet alleen om Jezus' wil". Ze kwamen, laten we het positief zeggen, deels vanwege Jezus, maar ook deels vanwege iemand anders: Lazarus. Ooit sprak Jezus verwijtend: "Gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt, en verzadigd zijt." (Johannes 6 : 26) Op het eerste gezicht klinkt dat nog niet eens negatief. De Kanttekeningen leggen uit bij 'niet omdat gij tekenen gezien hebt': "Dat is, niet omdat gij door de tekenen, die gij van mij gezien hebt, in mij gelooft." Daar kwamen mensen aan die niet om de tekenen waren toegestroomd, zo lijkt het. Dus geen wondergeloof. Maar wat voor soort geloof dan? Materialisme; opnieuw de Kanttekeningen, nu over 'maar omdat gij van de broden gegeten hebt en verzadigd zijt': "Dat is, omdat gij hoopt dat Ik u nog meer op zulke wijze zal verzadigen." Jezus volgen om er beter van te worden of om een lui in plaats van stil en gerust leven te leiden.

Terug naar onze tekst: wat was de beweegreden van de schare hier? Je zou kunnen spreken van een wondergeloof, maar ik vraag het met in alle ernst af. Is het hier niet een hang naar spektakel? Immers, als Lazarus in het middelpunt komt te staan, dan schuift de Weldoener en Heiland op naar de rand van ons bestaan. Zoals mensen gaan kijken naar de ruïne van een oude boerderij die is uitgebrand, om tegen anderen te kunnen zeggen: ik heb het zelf gezien; ik was erbij. Sensatiegeloof is even vluchtig als drijfgas. Altijd hongerig naar meer, extremer. Welnu, hier was nog eens wat extreems te zien: een dode die was opgewekt.
Best mogelijk dat ze ook zo'n sightseeing hebben gehouden in Naïn of langs het huis van Jaïrus. Mensen zijn sinds Genesis 3 rare wezens geworden. Oorspronkelijk zouden mensen – net als de engelen – een en al lof voor God moeten zijn, als Hij een wonder heeft verricht. Niks geen sensatie maar intense verrukking in God Zelf. Aanbidding, eer en dank'bre lofgezangen.

Zo had je vroeger mensen over wie het gerucht door het dorp ging dat ze 'waren veranderd' of 'levend gemaakt waren' of hoe men het ook betitelde met tale Kanaäns. Men hield de pas in als men zijn of haar huis passeerde. Men hield haast eerbiedig afstand als die persoon net toevallig precies gelijk aankwam bij de kerk. Zogenaamde heilige eerbied. Er zijn nogal wat boeken over dergelijke 'gekenden' geschreven, zodat … ja… zodat wat? De nagedachtenis aan deze 'kindertjes Gods' in stand werd gehouden? Als maakte men van het latere graf van Lazarus een bedevaartsoord; met op de steen gebeiteld: "Hier rust hij die uit de dood opstond" of "Deze is door Christus Zelf opgewekt".
Ik weet dat het wat cynisch klinkt, maar je voelt wel aan dat het iets tegenstrijdigs heeft. Staat de weg der vromen centraal, of is er lof en aanbidding voor de HEERE. Ik wil hiermee niet zeggen dat alle boeken over mensen uit het verleden zonder waarde en inhoud zijn. Maar schrijvend of lezend zou je zomaar heel snel de Weldoener uit het oog verliezen en op zoek gaan naar de woonplaats van deze of gene 'heilige' om te zien… En te zeggen: ik was laatst bij het huis van 'de bekeerde juffrouw X' of 'de gekende Y'. Reformatorisch sensatiegeloof, voor je er erg in hebt. Laat deze schare je tot lering en waarschuwing zijn. "Zij kwamen niet alleen om Jezus' wil"! Als Jezus niet al je begeerte vervult, niet héél je hart heeft, dan is het te kort.