vrijdag 19 september 2014

Waarom al dat Hosanna-gedoe?



"…en riepen: Hosanna! Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren, Hij, Die is de Koning Israëls!"

Johannes 12 : 13b

Opgetogen ziet de menigte Jezus in de verte aankomen. Let op dat woord 'aankomen'. De geschiedenis wordt door Johannes een beetje door elkaar verteld. Uit het evangelie van Markus krijg je de indruk dat Jezus eerst Zijn jongeren eropuit stuurt om een ezel te gaan halen; dat Hij vervolgens erop gaat zitten en dat daarna de mensen Hem begeleiden door hun kleren op de weg uit te spreiden en palmtakken van de bomen te rukken en er een feestelijke optocht van gaan maken. Uiteindelijk komen ze dan vanuit Bethfagé aan bij Jeruzalem. In Mattheüs staat het iets korter, maar ook zo beschreven.
In het evangelie van Johannes beginnen we met de opgetogen menigte in Jeruzalem en komt Jezus pas later in het verhaal aangereden. We missen de insteek bij Bethfagé. Opeens beginnen dan ook de mensen te roepen, terwijl voor ons gevoel Jezus nog maar amper in zicht is: "Hosanna!"

Hosanna! Wat betekent dat eigenlijk? Waar komt dat woord vandaan? Waarom roepen ze juist dit? En waarom nu? Wikipedia vertelt ons
Hosanna is een liturgisch woord in het Jodendom en Christendom. In het Jodendom wordt het altijd gebruikt in de originele Hebreeuwse roep Hosha Na. Het betekent letterlijk: Help nu! (Help toch!) en wordt zowel door evangelischen alsook katholieken en joden gebruikt om een bepaalde vreugderoep uit te drukken. In het Hebreeuws zijn het twee aparte woorden: het eerste betekent "red, verlos" en het tweede "alstublieft".

Maar waarom juist dit woord hier en nu? Ook daarover vertelt Wikipedia iets:
"Hosha Na" is een Joodse lithurgische term, specifiek van toepassing op de dienst Hoshana, een cyclus van gebeden waaruit elke ochtend een selectie wordt gezongen tijdens het loofhuttenfeest. De complete cyclus wordt gezongen op de zevende dag, genaamd Hoshana Rabbah (הושענא רבא, "Great Hosanna").

Daar is die link met Loofhuttenfeest weer. Dit woord is hier dus, samen met die palmtakken helemaal op zijn plek voor de Joden. Tenslotte nog eenmaal Wikipedia over Hosanna:
Een oude interpretatie van de hulpkreet is "Help nu!". Deze is gebaseerd op Psalm 118: 25. Och HEERE! geef nu heil; och HEERE! geef nu voorspoed. Deze interpretatie verklaart echter niet het volledige woord.
Het woord Hosanna heeft dus een zelfde soort lading als 'Kyrie Eleison', dat we vaak met Kerst zingen: "Heere, ontferm u over ons". We zien als het ware die blinden in Jericho die riepen: "Jezus, Gij Zone Davids, ontferm u onzer". Die in onze oren als vreugdekreet klinkende uitspraak is eigenlijk een gebed om ontferming en redding.
En van Wie verwachten ze die ontferming? Van Hem Die komt in de Naam des Heeren: de Koning Israëls. Weliswaar zonder te beseffen hoe waar deze woorden zijn, spreken ze hier een enorme geloofsbelijdenis uit! Ze eren Jezus als Koning. Even later zal Jezus tegen de overpriesters zeggen: "Als deze zwijgen zullen de stenen spreken".

Nog één vraag blijft over – ook voor ons persoonlijk: waarom moet Jezus Zich ontfermen over hen/ons? Was het voor de Joden slechts een ontferming wegens de overheersing van de Romeinen? Ik weet het eerlijk gezegd niet, omdat ik hun hart niet ken; ik kan het slechts gissen.
Laat deze vraag daarom naar onszelf komen: waarom willen we Gods ontferming? Wat kan Hij voor ons betekenen? Ontferming, vanwege de dingen die ons tegenlopen in het leven? Ontferming, vanwege mensen die ons dwars zitten? Allemaal heel begrijpelijk; en we mogen zeker onze aardse noden en zorgen aan de HEERE vertellen. Hij wil zeker daarin zorgen en helpen. Maar laten we Zijn ontferming niet gebruiken als 'escape' voor ons aardse ongemak, om zo weer snel een comfortabel leven gaan leiden.
Nee, wees eens eerlijk: waarom heb je Jezus nodig? Zijn het de telkens terugkerende zonden die je er maar niet onder krijgt? Is het vanwege het feit dat je leven niet beantwoordt aan wat God toekomt? Dat je de zonde moe wordt en verlangt om de HEERE weer puur en oprecht te dienen, lief te hebben en groot te maken. Dan mag de uitroep 'Hosannah' toch ook een jubel zijn. Roep het maar uit met David in Psalm 34:
Komt, maakt God met mij groot;
Verbreidt, verhoogt, met hart en stem,
Den nooit volprezen naam van Hem,
Die ons behoedt in nood.
Ik zocht in mijn gebed
Den HEER, ootmoedig met geween;
Hij heeft mij in angstvalligheên
Geantwoord, mij gered.
Luister maar eens naar de opname hieronder of klik hier en ervaar het omslagpunt tussen de eerste en tweede helft van dit vers. Geweldig diep!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten