Als God niet meer aan onze zonde denkt

Ik zal al hun ongehoorzaamheid vergeven. Ik zal er zelfs niet meer aan denken.
Hebreeën 8 : 12

Wat kunnen we dankbaar zijn voor deze heldere verwijzing van Paulus, waarin hij ons laat zien hoe God ná de offerdienst, dankzij Jezus Christus, met onze dagelijkse zonden omgaat. Zouden aankomend en actief predikers niet wat colleges bij Paulus moeten volgen? En bij Jeremia (nota bene de klager!)?

Hebreeën 8 : 12  Want Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn, en hun zonden en hun overtredingen zal Ik geenszins meer gedenken.
Jeremia 31 : 34b  …want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven, en hunner zonden niet meer gedenken.

De meest goedkope reactie die je kunt krijgen, als je op deze teksten wijst, is: dus je wilt niet meer horen over zonde? Dan heb je toch ook geen goed zicht op genade? Dat is nu precies níet zo!

Juist in het voorgaande vers heeft Paulus, aan de hand van de profetie van Jeremia duidelijk gemaakt dat er in het nieuwe normaal voor christenen een tijd aanbreekt waarin God anders met de zonde omgaat. De straf blijft niet uit, maar vond reeds plaats, toen Jezus stierf voor onze zonden én opstond uit de dood.

Wat was de basis voor God om juist dít te laten profeteren aan de ballingen, de opstandelingen tegen Hem en Zijn verbond? Dat kon Hij doen, omdat Hij er heilig van overtuigd was dat Zijn Zoon niet alleen beloofde om het offer voor de zonde te gaan brengen, maar het ook daadwerkelijk zou doen!

Juist als dát offer zou worden gebracht, zou God niet meer aan de overtreding, de ongehoorzaamheid, ja de ongerechtigheid denken.

Misschien aarzel je nog om dit te beamen omdat jou altijd anders is geleerd en zondag aan zondag de preken anders getoonzet zijn. Nou, wil je dan even meelezen in de Kanttekeningen? God gedenkt onze zonden niet meer “om die te straffen. Zo houdt God in het nieuwe verbond geen straf meer staan, omdat Hij de zonde ééns heeft vergeven; sommige ketters ontkennen dit. Hoewel God de Zijnen nog wel soms uit Vaderlijke liefde kastijdt tot hun voordeel.” (Hebr. 12: 6-7)

Mag ik eens vragen: kloppen de preken hiermee die je zondags hoort? Jeremia preekt over de ­toekomst, maar Paulus heeft het over het heden! En wij leven in dat heden: het nieuwe normaal! Als God zegt dat Hij niet meer aan de zonden gedenkt (dat betekent niet dat je maar raak kunt leven natuurlijk) waarom hebben wij het dan zo druk over ons ‘van nature’ en onze onvolmaaktheid? Moeten we niet veel meer met God vooruit kijken en nu dankbaar voor Jezus leven vanuit Zijn volbrachte offer?