Heilig Avondmaal – 3. maandag

Opwekking en aansporingen

Laat daarom ook jouw verlangen wakker gemaakt worden en je in beweging brengen (á Brakel noemt dat "dat je begeerte gaande wordt gemaakt"). Mag ik je helpen om je verlangen brandend te maken? Ik wil je op een paar dingen wijzen.

Allereerst iets over het kerkgebouw. De plek waar het Heilig Avondmaal wordt gehouden is eigenlijk een stukje hemel op aarde: een voorportaal van de hemel. We kunnen Jacob met recht naspreke in Genesis 28:16b-17: "Gewisselijk is de HEERE aan deze plaats, en ik heb het niet geweten! En hij vreesde, en zeide: Hoe vreselijk (ontzagwekkend) is deze plaats! Dit is niet dan een huis Gods, en dit is de poort des hemels!" Boven die plek doet de hemel zich open, de stralen van Gods heerlijkheid en genade dalen er op neer en vervullen die plaats met Zijn aanwezigheid.

De Vader komt tot hen met Zijn goedgunstigheid en laat zien en merken hoe vriendelijk Hij is voor Zijn gunstgenoten, door tegen hen te zeggen: "Ammi, Ruchama". Dat betekent: Mijn volk over wie Ik Mij ontferm. Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde, daarom heb Ik u getrokken met goedertierenheid. Ik ben hier speciaal naar u gekomen om Mijn genoegen en Mijn liefde aan u bekend te maken en die te laten voelen!

De Heere Jezus, de Bruidegom, komt in Zijn liefde tot hen, daar aan Zijn tafel, om met hen avondmaal te houden, en daar samen mét hen van te genieten. Hij kijkt de kring rond en ziet ze in liefde en met vermaak één voor één aan!

Daar is de Heilige Geest aan het werk: Hij vervult hun ziel met licht, genade en allerlei vertroosting.

En daar zijn menigten van engelen, die zich er in vermaken (ervan genieten) dat de Heere God zo genadig naar Zijn kinderen is toegekomen. Zij letten op het gedrag van allen die daar aanzitten en letten nauwkeurig op wat hen allemaal bezighoudt. Hier zien zij iemand die bezwijkt van verlangen. Daar is er een die dronken is van de liefde tot de HEERE. Ginds is er iemand helemaal vol van Jezus. En daar is er weer een die zijn ziel neerbuigt in droefheid. Er is er ook een bij wie de dodelijke benauwdheid in zijn ogen te zien is, omdat zijn hart zich zo beklemd voelt, of zo hard is dat er niet eens een zucht uit lijkt te kunnen opstijgen. En kijk, daar biggelen stille tranen over iemands wangen, omdat de Trooster, die hun zou kunnen vertroosten, zo ver weg lijkt. Ginds is er een die juist heel sterk in het geloof staat en op Gods waarheden en beloften staat, als was het een rots. Hier houdt er een zich heel stevig vast aan de Heere (á Brakel zegt eigenlijk: die kleeft Hem achteraan). Daar leunt er iemand liefelijk op haar Liefste. En daar is er een bezwaard met zijn zonden en komt daarom met die zware last hier bij Jezus om verlost te worden. En zie, daar komt een klein kind in het geloof in alle eenvoud aangelopen. En die daar, even verderop, die ontvangen stromen van genade en vertroosting, zodat hun hart er overvol van wordt. Al dat verlangend uitzien, dat reikhalzen, het zuchten, alle tranen, de liefdesuitingen… alles is gericht op Jezus en eindigt in God. In dát Middelpunt komt uiteindelijk alles wat er gebeurt aan tafel samen. En dat zien de engelen allemaal met verwondering en vermaak gebeuren en ze verheerlijken God, vanwege Zijn genade en goedheid over deze mensen.

Hier is het huisgezin van God samen, hier zijn de geestelijke vrienden bij elkaar, om zich in de aanwezigheid van hun hemelse Vader en hun hemelse Bruidegom te vermaken. Komt je hart al in beweging – als je dit zo ziet en overdenkt – om daar ook bij te zijn? Wil je ook zo graag, samen met hen, je verlustigen in de HEERE? Ja, zelfs een verdorde en sombere ziel zal nog zeggen: "Ik wil er ook heen om een zegen te ontvangen!"

Wat je te zien krijgt en mag proeven

Daar aan tafel mee aanzitten is alsof je wordt gebracht in 'de binnenkamer van de Bruidegom' (zoals Salomo dat beschrijft in Hoogl. 1:4) of in 'het paleis van de Koning' (zoals wordt gezongen in Ps. 45:16). Het is de plek waar allerlei wonderen worden getoond, die geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en die in geen mensenhart zijn opgekomen, maar die God heeft bereid voor hen die Hem liefhebben. Wát een heerlijke dingen laat de Heere je daar zien! Wát een zoete dingen krijg je te smaken. 

Daar laat Hij Zijn kinderen kijken in de diepten van Zijn vrijwillige, eeuwige verkiezing: dat Hij ze al van eeuwigheid heeft gekend, liefgehad en dat Hij tóen al zorgde dat ze de eeuwige zaligheid – die alle verstand te boven gaat – zouden krijgen. 

Daar laat Hij hun Zijn verbond der verlossing zien, de Raad des Vredes tussen Jehova (God de Vader) en de Man, Wiens naam Spruite (Zach. 6:12) is (God de Zoon); met al de voorwaarden en beloften, de gewillige aanstelling tot Borg voor de uitverkorenen, door de Zoon. En hoe dat verbond juist hun vastigheid en zaligheid is.

Daar openbaart Hij hen Zijn onbegrijpelijke wijsheid in de manier waarop Hij hen naar de zaligheid brengt. Dat Hij ze eerst onder de macht van de zonde liet komen tot het besef dat ze God misten en liet inzien dat ze vervreemd van God waren. En dat Hij ze daarna, toen Hij hen Zijn wonderlijke barmhartigheid betoonde, daar weer uit hielp. Daar toont Hij hen het werk van de verlossing; zo zien ze Jezus in het vlees komen; ze volgen Hem van kribbe naar kruis. Ze zien Hem preken, goed doen, lijden en sterven. Ze kijken daar niet naar alsof het enkel een historische gebeurtenis is, maar werkelijk, levend en van dichtbij; dat al deze volmaakte daden van de Heere voor hen persoonlijk moesten geschieden. Bij al die afzonderlijke dingen blijven ze als het ware een poosje stilstaan en ze verwonderen zich er diep over! De Heere laat hen al die wonderlijke wegen zien, waar langs Hij hen heeft getrokken en geleid, tot hier toe. Maar Hij laat hen ook iets zien van de toekomende heerlijkheid. Wát worden ze dáár intens door verblijd (á Brakel noemt het: "tot verrukkens toe"). De HEERE verzekert en verzegelt hen hier van Zijn eeuwige liefde voor hen; Hij laat hen zien hoe vast hun zaligheid ligt in Hem. En Hij laat ze weer gaan van Zijn tafel, nadat Hij hen een liefelijke kus als hartelijke groet heeft gegeven.