Het komen tot Christus

'Komen tot Christus' aan Zijn Tafel ondervindt zoveel menselijke en pseudo-theologische drempels!

"Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem."

Johannes 4 : 30

Dat is een geladen term, 'het komen tot Christus'. Allerlei dogmatische barrières zijn in de loop van de eeuwen opgeworpen. Remonstranten en hyper-calvinisten vormde de Gerizim en de Ebal van het hollandse kerkelijk landschap. Met die namen deze partijen te typeren hoop ik duidelijk te maken dat ze beiden niet de weg tot het heil vertegenwoordigen (hoewel daar Gode zij dank uitzonderen tussen hebben gezeten). Vandaag staan we stil, in voorbereiding op het komen tot Christus aan Zijn Tafel, bij de exodus van de Samaritaten.

Dan

Een ware exodus lijkt het, zoals Johannes het beschrijft. Ze worden wellicht aangevoerd door de Samaritaanse vrouw, maar ten diepste is het de Heiland Zelf Die ze trekt. Hij heeft in de vrouw als het ware een magneet geplaatst, die de standsgenoten hun aversie tegen de vrouw doet vergeten en met haar mee worden aangetrokken naar de Heere Jezus. Dan, staat er. Dat is een woord dat een conclusie inhoudt: "dus" of "welnu". Na ampele overwegingen besluiten ze… Nee, niet ampele (uitvoerige), maar het lijkt erop dat ze door de 'bliksem van de Geest' getroffen alles laten vallen waar ze druk mee waren en de stad uit trekken.
Een week van voorbereiding is wellicht nodig, maar kan ook te lang zijn. Allerlei ja-maars kunnen zich nestelen tussen jou en Christus. De herders in de kerstnacht hoorden het Evangelie van de geboren Zaligmaker. En wat lezen we dan? Ze kwamen met haast. Een heilige haast mag ons zeker bevangen, wanneer we de stem van onze liefste horen roepen: "Komt, want alle dingen zijn gereed!"

Uitgaan

Johannes gebruikt een grieks werkwoord (ex'erchomai) dat wel overeenkomst lijkt te hebben met ons woord exercitie (hoewel dat een latijnse oorsprong heeft): in beweging komen, wandelen, bewegen. Het woord kan ook als metafoor dienen in de betekenis 'tevoorschijn komen'. In dit geval komen ze tevoorschijn uit de Samaritaanse stad Sichar. Zoals de koningin van Schema uitging op een gerucht over Salomo en naar hem op zoek ging, zo komen deze mensen op het gerucht van de vrouw en gaan op zoek naar Jezus. Is dat niet geweldig?
Terwijl de Heiland nog met Zijn discipelen in gesprek is, die ogen vol vraagtekens hadden, ziet Hij ze al komen. Wat moet dat een vreugde in Zijn hart hebben gegeven, zoals de vader van de verloren zoon. Wat moet dat een vreugde hebben gegeven in de hemel.
Zou het alleen vreugde in de hemel geven, als er na lange strijd eindelijk een jongen of meisje, een vrouw of man in de gemeente opstaat morgen en tot Christus uitgaat? Zou het ook geen diepe vreugde moeten geven in ons hart, als we zo'n gemeentelid zien gaan, schuchter wellicht, met tranen op de wangen, maar toch?!

Komen

Uitgaan heeft ook iets van 'achterlaten'. Niets kan je meer bekoren. Je moet erbij zijn, bij Christus! Je benen lijken je geestelijke overwegingen misschien wel vooruit te zijn. Maar je komt!
Het griekse woord 'erchomai' zit ook al in dat vorige woord 'uitgaan'. Zou dat ons misschien ook iets te zeggen hebben? Van 'uitgaan' moet het ook komen tot 'aankomen'. Als God trekt, brengt Hij ook aan. Wees maar niet bang dat de HEERE half werk doet!
Als Johannes het beschrijft, komen de beelden van jaren eerder weer boven in zijn brein. Maar let erop dat hij schrijft vanuit een iets andere positie dan wij. Wij zijn toeschouwers langs de weg, maar hij zat daar vlakbij Jezus. Eens hebben zij ouders met kinderen geweerd, omdat ze dachten dat Jezus daar te druk of te geestelijk voor was. Jezus had hen toen terecht gewezen. Maar nu daar een schare afvallige Samaritanen aankomt, moet eenzelfde reflex in hem zijn bovengekomen: wat moet dat? Als Johannes het Evangelie schrijft moet hij ook gedacht hebben aan die keer (Lukas) dat hij en zijn broer die mensen het liefst door hemels vuur hadden willen laten verdelgen. Misschien wel deze zelfde mensen. Toen had de Heiland met macht gesproken: "Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden." Hoe duidelijk wordt dat hier in Johannes 4!
De Hebreeënbriefschrijf zegt: "Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken." We komen niet slaafs als robots, maar met verwachting. Immers, er is wat te verwachten, als Hij roept. Leg dan af alle menselijke gedachten van de HEERE en kom tot Christus aan Zijn Tafel!

Wilt u van zonde en schuld zijn verlost
Daar is kracht in het bloed                   
Daar is kracht in het bloed
Weet, dat uw redding zoveel heeft gekost      
Daar is kracht in het bloed van het Lam

Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht
in het bloed van het Lam
Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht
in het dierbaar bloed van het Lam

Kom dan tot Jezus, Hij stierf ook voor U
Daar is kracht in het bloed                   
Daar is kracht in het bloed
Hoort naar Zijn woord en gelooft in Hem nu  
Daar is kracht in het bloed van het Lam

Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht
in het bloed van het Lam
Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht        
in het dierbaar bloed van het Lam