maandag 9 oktober 2017

Wat merk jij in je leven van Jezus' hemelvaart?

“Gij hebt gehoord dat Ik tot u gezegd heb: Ik ga heen en kom weder tot u.
Indien gij Mij liefhadt, zo zoudt gij u verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen tot den Vader;
want Mijn Vader is meerder dan Ik.”
Johannes 14 : 28

Wat betekent het concreet voor jou: 'Ik hou van Jezus'?


Gisteren opnieuw een schitterende preek over de HC, nu ds. Joh. Post over Zondag 19, waarin beleden wordt dat Christus aan de rechterhand van de Vader zit. We vieren hemelvaart en Pinksteren, maar we vieren eigenlijk niet dat Christus naast Zijn Vader in de hemel zit. Straks zullen we wel tot in eeuwigheid vieren dat Hij is teruggekomen om Zijn kinderen op te halen en eeuwig bij Hem te halen. Maar… regeren van Christus… waarin komt dat eigenlijk tot uitdrukking?

Allereerst: geloven we het? Zijn we ervan doordrongen dat Hem alle macht in hemel en op aarde is gegeven? En dat Zijn macht zich niet alleen over heel deze wereld uitstrekt (de grote lijnen), maar ook in jouw en mijn persoonlijk leven een grootse rol speelt?! Ik zeg dat met nadruk, enerzijds omdat dat zo heerlijk aan de orde kwam gisteren in de preek. Maar anderzijds omdat hier een pijnpunt ligt in de christelijke gemeente, dat juist in deze tekst wordt aangeroerd door Jezus Zelf!

Horen en zeggen

Een christen hoort blij te zijn; het moet van zijn leven afstralen dat hij Jezus kent en liefheeft. O ja? Begrijp me goed, ik onderstreep dat een christen blij hoort te zijn, want daar is alle reden toe. Maar er gaat wat vooraf aan dat blij zijn. Waren Jezus discipelen uitverkorenen? Hadden ze Jezus lief? Toch waren ze blijkbaar niet blij. Sterker nog! Jezus zegt in de tekst: “Als jullie Mij liefhadden, dan zouden jullie je juist verblijden…” Hadden ze Hem dan niet lief? Was dat de reden dat ze niet blij waren? Want, dat is duidelijk, Jezus constateert dat ze niet blij zijn!
Hij spreekt ook over de reden waarom ze wel blij zouden zijn: Jezus had hen namelijk ook gezegd dat Hij terug zou gaan naar Zijn Vader. Nu is Hij nog in een situatie van vernedering. En het zal nog dieper gaan, in Zijn lijden. Maar daarna zal het tot heerlijkheid gaan! Hij gaat de prijs betalen en dan keert Hij terug naar Zijn Vader om Zijn heerlijkheid en glorie weer op te nemen, die Hij had afgelegd toen Hij naar de aarde kwam. Denk je dat eens in. Als Jezus, het Hoofd, aan Zijn verhoging begint, dan begint Zijn Kerk dat ook! Dat zou je toch hoop moeten geven? Dat zou je toch blij moeten maken. Het gaat de goede kant op. Maar wat ziet Jezus? Somber, angstige gezichten!

Verblijden en zeggen

Angst en somberheid over het feit dat ze voorvoelen dat Jezus weggaat. Maar, zo lezen we in de tekst, Hij had ook gezegd dat Hij weer terug zou komen! Hij zou hen geen wezen laten! En dan zegt Jezus die merkwaardige woorden Indien gij Mij liefhadt, zo zoudt gij u verblijden. Wat? Hadden ze Hem niet lief? Het woordje 'liefhebben' is in het grieks afkomstig van 'agapè'. Maar het is nauw verwant aan het hebreeuwse 'agabh', een onbedwingelijke liefde of hunkering hebben naar iets of iemand.
Jezus zal in het volgende hoofdstuk (Joh. 15:15) tegen Zijn discipelen zeggen: “Ik heet u niet meer dienstknechten; want de dienstknecht weet niet, wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd; want al wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, dat heb Ik u bekend gemaakt”. Die verbondenheid in kennis en inzicht, geestelijk en diep van binnen, is het merg van de liefde. Het is niet slechts een gevoel van blijheid en vrede, maar een intens betrokken zijn op. Je leeft niet op je automatische piloot, maar met een optimaal werkend verstand. Je loopt niet als een dom schaap achter Jezus aan, hoewel kinderlijk vertrouwend, maar bewust en intenst betrokken op Hem. Dat is andere koek!
Ergens daaraan schortte het. Dat maakte de discipelen ook zo wisselvallig. Dat zou later overgaan. Dan zouden ze standvastig zijn. Maar nu is het allemaal broos en kwetsbaar. Ze zien de lijnen niet en leven in vraagtekens. Kinderlijk vertrouwen is eigenlijk een best volwassen vorm van vertrouwen: je hebt geen vraagtekens, maar uitroeptekens, hoewel lang niet alle vragen beantwoord worden! Mensen onderschatten dat.
Dan is er ook sprake van blijdschap. Vertrouwen wekt namelijk een intenst verlangen, een hechte betrokkenheid en rust die zich laat vertalen door blijdschap. Omdat Jezus het zegt is het zo. Alles wat Hij zegt heeft een doel? Het is niet belangrijk of ik het doel zie, maar dat doel moet er zijn, omdat Hij er reden toe heeft! Weten wat Jezus gaat doen, is mogelijk omdat Hij het je verteld heeft. Weten wat Hij gaat doen, betekent ook: het is goed! Het is nuttig voor mij, voor anderen. Gaat Hij naar de hemel, naar Zijn Vader? Dan moet ik daar wel voordeel van hebben, anders deed Hij het niet. Is dat wat ik graag zou willen? Als ik mijn gevoel liet spreken misschien niet. Maar mijn verstand, de wetenschap in Hem, zegt me dat het goed is. En dat mag ik dagelijks merken. En… dat merken anderen. Je bent geen riet meer dat heen en weer wappert op de minste bries. Je bent een stad op een berg, een licht op de kandelaar en een huis op een rots! Liefde is meer dan 'houden van'!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten