Mag een mens wel evangeliseren?

"En zij, uitgegaan zijnde, predikten overal, en de Heere wrocht mede, en bevestigde het Woord door tekenen, die daarop volgden. Amen."

Markus 16 : 20

Het is opmerkelijk hoeveel haast Markus heeft aan het einde van zijn evangelie. Na slechts kort hemelvaart te hebben genoemd, zou je een korte memoratie van Pinksteren verwachten. Juist als je bedenkt dat Petrus zijn zegsman was. Was het niet Petrus die zo'n daverende preek op die eerste Pinksterdag hield? Markus zwijgt erover. Blijkbaar vindt hij het laatste vers belangrijker dan de historische volgorde precies te noemen.

Gehoorzaam

Wat God beloofd dat doet Hij altijd. Dat is waar, maar in onze dagen gaan er teveel mensen automatisch vanuit. Dat is de ene kant in kerkelijk Nederland. De andere kant, evenzeer naast de Koninklijke weg, is dat we eerst willen zien dat God wel doet wat Hij belooft, omdat we onze onwaardigheid toch vooral als wisselgeld willen inbrengen.
Ik lees van beide dwaalwegen niets bij de discipelen, dus laten we hun spoor maar gewoon volgen. Dat is de meest beproefde en zegenrijke weg. Ze kregen een belofte van de Heere Jezus, vlak voordat Hij ten hemel zou varen.

"Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden. En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken. Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden."

Wat veel mensen in onze dagen van 'hype and happening' uit het oog verliezen dat bijzaken doelen op zich worden. Zoals je aan de andere kant van opnieuw diezelfde Koninklijke weg ziet dat zaken als 'zondenkennis' en 'inleving van verlorenheid' doelen in zichzelf worden. Mensen proberen op een indoctrinerende wijze anderen te dwingen bijzaken tot hoofdzaken te verheffen. Het geloof wordt bijzaak. De happening van zowel zondaar-zijn als spiritueel-christen lijken meer aan te spreken. Wat wil je ook in een tijd waarin religie onder druk staat en aanwijsbare en tastbare ervaringen er toe doen.
We gaan voorbij aan het gebod om te geloven (of we dat nu wel of niet denken te kunnen). God vraagt niet van ons of wij aan kunnen geven wat er in ons vermogen ligt, maar Hij vraagt van ons Hem onvoorwaardelijk te geloven en te volgen. Dat volgen krijgt in ons tekst hoofdstuk vorm in de woorden van Christus: "Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle kreaturen." Er zijn zielen te winnen, die dreigen verloren te gaan. Waar haal je de tijd vandaan om te gaan zitten wroeten in jezelf of het wel aan de juiste criteria van een of ander half-geïnterpreteerde oud-vader of overgeestelijke secteleider voldoet? Ga… Predik… Aan iedereen… En Ik zal zorgen dat je de tools krijgt om dit te doen en vol te houden. Of… heb je niets te vertellen aan de wereld? Is alles met vraagtekens in je eigen leven omvangen? Ja, dan snap ik dat je niet veel beter kunt bedenken dan eigenzinnige theologie of eigenzinnige spiritualiteit te plegen. Maar weet dat de satan zich erom krom lacht! Want je laat het bevel van Christus als het ene talent ongebruikt in je kleffe zweetdoek in de aarde liggen tot de Jongste Dag! Wordt wakker, want je hebt de boodschap gemist.

Geholpen

Nou, de discipelen zijn na de Pinksterdag volgeschonken door de Heilige Geest en ja toen ging het vanzelf. Ze behoefde niet te studeren want de Geest geeft het zomaar vanzelf. En ja, als de Heilige Geest niet die speciale inwerking in je leven bepaalt, dan kun je ook niets doen. De discipelen waren dus dankzij Pinksteren super-spirituele wezens geworden. O ja? Ik lees het nergens. Ik hoor Petrus geen tongentaal spreken. Ik hoor hem niet uitzinnige dingen verkondigen. Hij is bepaald kort door de bocht door de samengestroomde mensen om hun oren te slaan met de woorden: "Jullie hebben Jezus gekruisigd!" Petrus! Ben jij wel zoveel beter, met je drie verloocheningen? Zeker niet, maar dit is wat er gebeurt; daar begint Petrus niet mee. Hij gehoorzaamt echter aan Christus bevel om te gaan preken en dan gebeurt wat we vandaag lezen: "En de HEERE wrocht mede…" God kwam erin mee. De prediker heeft morgen misschien wel alles op papier staan, maar als de HEERE meekomt in de preek, dan gebeuren er wonderen. Johannes mocht de stem, de mond, van de Roepende in de woestijn van deze wereld zijn. Petrus mocht de stem, de mond, van de roepende ten hemelgevaren Christus zijn. En de predikant van morgen zal dat hopelijk eveneens zijn.
De predikers, de evangelisten en zendelingen behoeven dat niet in eigen kracht te doen. Maar ze moeten wel werk van dit werk maken. Ze moeten zich goed voorbereiden. Ze moeten thuis zijn in het Woord en ze moeten van zichzelf afwijzen. God gebruikt het. Hij werkt mee. Het woord 'wrocht mede' betekent ook 'ondersteunde' en het betekent 'samenwerken'. Het is 'kracht aanwenden met iemand en zodoende helpen". De prediker helpt God? Ja en nee. Niet omdat God onvermogend is, maar omdat Hij in Zijn macht en majesteit heeft bedacht dat Hij mensen wil bekeren door de dwaasheid der prediking. Dat hulpmiddel wil God gebruiken en Hij is er niet te heilig voor! Al eens zo naar de preek geluisterd?
Maar… datzelfde geldt voor jouw en mijn getuigenis in deze wereld. Op die plekken waar geen predikant komt, maar jij wel! Wees voorbereid. Weest thuis in Gods Woord. Lijd een biddend leven en mediteer door de hele dag. Leef dicht bij de HEERE. Want het kan zomaar zijn dat je op het alleronverwachts tot getuigenis wordt geroepen door de collega's, klasgenoten, buren of passanten in dit leven. Wees niet bezorgd over wat je op die dag moet gaan spreken. Dat betekent niet: bereid je vooral niet voor! Maar dat betekent dat je woorden in je mond krijgt die, als je ze vooral zou opschrijven, geheel anders zullen zijn. Ervaar het maar.

Gezegend

Om dat aan zowel de prediker/getuige als aan de toehoorder duidelijk te maken geeft Christus aan dat de Heilige Geest tekenen gaat vertonen om dat te bevestigen. Illustraties bij het Woord, zoals de tekenen bij de sacramenten heenwijzen naar iets hogers. Plaatjes in een leesboek zijn geen doel op zich. Het zijn hulpmiddelen voor hen die er zich moeilijk iets bij kunnen voorstellen. Soms is er een stripboek voor nodig. Soms slechts een titelplaat. Maar het gaat om de boodschap. Die moet landen.
De HEERE bevestigt door tekenen het Woord. Bevestigt betekent 'stevig maken' of 'versterken'. Hoor je daarin ook de lijn die er in de sacramenten van Doop en Avondmaal zitten?
Dat is een gezegend werk. Gods werk keert nooit ledig weer. Wij kunnen ons daarover wel eens vragen stellen. En het is niet onbelangrijk hoe wij spreken. We mogen best kritisch naar onszelf zijn: heb ik het wel duidelijk en eerlijk gezegd? Maar sla niet door. Je moet spreken alsof het van jou afhangt, en tegelijk moet je beseffen dat het totaal niet van jou afhangt, want de Geest werkt erin mee. De Geest zal in de raderen zijn (Ezechiël 1) en als de Geest daarin is dan zullen die raderen in beweging komen. Dan zal, als het ware, elk vastgeroeste uurwerk dat in de harten der mensen zit, gesmeerd gaan lopen. Dan breken de harten, net als op de eerste Pinksterdag: "Mannenbroeders, wat moeten wij doen?" Er is er niet een die vraag: "Is het wel voor mij?" of "Mag ik wel aannemen dat dit woord voor mij is?" of "Is het nu een uitwendige of een inwendige roeping?"
Wat een geestelijke kwakzalverij is er waar we overgeestelijk en spiritueel worden en het Woord niet meer laten spreken. Waar we zelf voor de te openen deur gaan liggen en met ons geredeneer zorgen dat geen hart zich zal openen. Maak jij je daar ook schuldig aan? Of maken mensen in jouw omgeving zich daar schuldig aan? Doe er nooit aan mee. Wijs mensen op hun ongehoorzaamheid aan Christus' bevel, maar laat je nooit beïnvloeden en verhinderen te spreken van de grote werken Gods!
Zie je dat Pinksteren tussen de regels door toch door Markus wordt genoemd. Pinksteren is geen doel op zich, maar één groot zendingsbevel: Predik het Woord, houd aan, tijdig en ontijdig!