Ambtsdragersverkiezing

Vruchtbare ambtsdragers en andere arbeiders in de kerk worden vanuit de hemel geroepen tot opbouw van de Gods Kerk

“Johannes antwoordde en zeide: Een mens kan geen ding aannemen,
zo het hem uit den hemel niet gegeven zij.”

Johannes 3 : 27

Johannes hoort het twistgesprek tussen de farizeeën en zijn discipelen aan en doorziet de werken van satan. Altijd maar weer onrust stoken; altijd maar weer discussies die niet over de kern gaan. Zijn eerste stelling zet de toon krachtig aan. Je hoort de ruziërs als het ware opeens stilvallen.

Een mens kan niets aannemen

Vandaag stoten we op een ware maar o zo vaak verknipt gehanteerde tekst. Hier hebben de mensen van de passieve godsdienstigheid een sterk wapen in handen: “Een mens kan niks aannemen; ja, of het moet hem uit de hemel worden gegeven.” Je begrijpt wel dat dát hier niet staat en ik laat deze dwaalleraren dan ook liefst onbesproken. De Kanttekeningen geven ook helemaal geen aanleiding om deze tekst zo uit te leggen. Ze wijzen op de bedoeling van Johannes’ woorden: Niemand kan een ambt op de juiste manier bedienen en vrucht zien op zijn werk, als God hem niet heeft geroepen.

Nou is de mens super geraffineerd om dit gegeven te manipuleren. Succes kun je ‘faken’ of zo je wilt ‘creëren’. Dat doe je door de omstandigheden zo te manipuleren dat je de mensen kunt laten geloven dat er vrucht op je werk is gekomen. Zo zijn er nogal wat valse gebedsgenezers de jaren door geweest die vriendjes optrommelden om een of andere ziekte te ‘spelen’. Na de seance veren ze dan op uit hun rolstoel of van hun bed en lopen huppelend weg. Zie je wel…?! Maar al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Vroeg of laat komt dit uit en is de schade voor Gods Koninkrijk soms enorm. Niet zelden haken hele generaties af en keren God definitief de rug toe.

Dat kan ook aan de ‘zware’ kant van de godsdienst. Het is niet zo moeilijk om op mensen in te praten en ze laten geloven dat God niet zomaar hoort. Vele labiele mensen gaan gebukt onder het juk van slavenpredikers die hen doen geloven dat God eerst wil dat je jezelf tot in de hel mishaagt en veracht en daarna… ja, misschien dan… zal God in Zijn ondoorgrondelijke genade misschien naar je omzien; maar Hij is natuurlijk niks verplicth!

De satan is wat dat betreft vindingrijk en in alle flanken van de kerk (en daarbuiten in vrije groepen) weet hij wel aansluiting te vinden. Het beeld van God zijn we sinds Genesis 3 kwijt. Daardoor kan ons beeld van God heel gemakkelijk worden bijgesteld in de verkeerde richting. Het meest tartende beeld dat de man met het ene talent uit de gelijkenis van God schetste was: “Ik wist dat U een hard mens was, maaiend waar U niets gezaaid hebt…” Een mens kan niets… want hij is – en dat is helaas waar – sinds Genesis 3 slechts in staat God en zijn naaste te haten en zichzelf te verheffen. Ja dat is waar, voor wat betreft de oude mens. Maar de nieuwe mens is een ander ‘verhaal’!

Een mens kan zeker iets aannemen

Hoewel een mens kan huichelen in het uitvoeren van zijn (kerkelijk) ambt, zal vroeg of laat de waarheid blijken. Met alle schade van dien in gezinnen en gemeente. Maar wat Johannes hier eigenlijk bedoelt te zeggen is dit: wanneer die mensen ginds bij Jezus tot geloof komen, dan kun je er eigenlijk wel vanuit gaan dat Jezus geen concurrent maar een Medearbeider is. En als de hemel iemand de opdracht tot het ambt heeft gegeven – of zo je wilt: geroepen heeft tot het ambt – dan mag je er ook vrucht op verwachten.

Ambtsdragers moeten staan naar vrucht, niet naar roem. En zij moeten er onverdeeld verblijd over zijn dat andere ambtsdragers ook vrucht mogen zien op hun werk. Zelfs moeten zij verblijd zijn als er onder de arbeid van anderen meer tot geloof komen dan onder hun eigen arbeid. Blijkbaar hebben zij op dat moment niet zoveel ingang bij mensen, terwijl anderen dat wel hebben. Wees niettemin blij, want de hemel is blij! Laten ze vooral nooit jaloers zijn, want het is allemaal vrucht voor de Landman en niet voor de ambsdragers zelf! Als de hemel iets geeft, als de Heilige Geest in de raderen is, dan mag je zelfs grote zegen en veel vrucht verwachten.

God moet het doen

Het is inderdaad God, Die het doen moet. Maar dat ontslaat ambtsdragers – ook wij die in het ambt aller gelovigen dienen – er niet van dat we volvaardig en aanhoudend bidden én werken! In deze tijd, waarin langzaamaan ambtsdragersverkiezingen weer in beeld komen, is het goed om te beseffen dat we moeten zoeken naar mannen vol van de Heilige Geest. En dat we met deze verkiezingen geen partijschappen voorstaan of dienen.

Wel is het belangrijk toe te zien op balans in de kerkenraden. De hand moet niet tegen de voet zeggen: ik heb u niet nodig. Wanneer een kerkenraad blindevlekken vertoont of zelfs koestert, wordt het tijd voor vernieuwing. Het totaalspectrum van de gemeente en de gaven die er zijn, moet in beeld blijven. Met als doel dat de Landman de vrucht zal ontvangen die Hem toekomt.

Dat besef voorkomt ook dat we levenslang in een kerkenraad willen zitten, alsof het allemaal van ons afhangt. Dan helpt het ons ook om het ambt weer los te laten als dat van ons wordt afgenomen door de HEERE. Zijn werk moet doorgaan, niet ons plan!

Zo komen en gaan predikanten; zo komen en gaan diakenen en ouderlingen; zo komen en gaan jeugdwerkleiders en andere functionarissen in de gemeente. Want de gemeente moet een plek zijn waarin ook onze kinderen en kleinkinderen op den duur het roer kunnen en mogen overnemen om vrucht voor de Landman voort te brengen. 

En als iemand wordt geroepen tot iets in de gemeente, dan kan het zijn dat mensen die namen indienen het verborgen leven van deze broeder of zuster niet kennen. In het verkiezen gaan we af op wat we weten, zien en horen. Maar God kent ons hart. Laat de geroepene dan ook serieus voor Gods aangezicht zijn of haar roeping overwegen en transparant eerlijk voor de HEERE, biddend, bezig zijn. Opdat er niet – wanneer wij dubbele agenda’s hebben of een buitenkant hebben die niet correspondeert met onze binnenkant – de schade in de gemeente groot zal zijn. En dat daardoor de Landman rotte vrucht zal ontvangen.

Maar als we mogen zien dat deze roeping vanuit de gemeente daadwerkelijk de roeping van de HEERE is, dan mogen we ook vrolijk en vol goede moed zijn. Immers, het wordt ons alles uit de hemel gegeven. En daar bevindt zich een Schatkamer van jawelste!