Als God de Vader je verheerlijkt

"…En Ik heb Hem verheerlijkt, en Ik zal Hem wederom verheerlijken."

Johannes 12 : 28b

Wat opvalt bij de woorden in de dagtekst is dat de Vader spreekt over verheerlijken in het verleden én over verheerlijken in de toekomst. Dat lijkt niet een voortdurende actie te zijn, maar met tussenpozen. Is dat heel menselijk beschreven? Hoe zit dat? En wat houdt die verheerlijking in, ook voor ons persoonlijk? Laten we daarom nog een tweede maal stilstaan bij deze tekstwoorden.

Het woord voor 'verheerlijken' is 'doxazo', dat kan worden vertaald met prijzen, verheffen of verhogen. Dan zou je inderdaad kunnen spreken van incidenteel. De Vader heeft Hem verhoogd en Hij zal Hem opnieuw verhogen. Hoog opheffen. 

Het doxaal www.bovenlichten.net/id572.html in de Grote Kerk van Schoonhoven is een letterlijke verhoogde plaats van waaraf de lofprijzing aan God werd bezongen in de erediensten vóór de Reformatie. Daar zitten verhogen en prijzen dus op een dubbele wijze in.

Dat woord doxazo kan ook worden vertaald met 'eren' of 'in ere houden'. Dan zou er staan: "Ik heb Hem in ere gehouden en zal Hem wederom in ere houden". In ere houden is een voortgaande beweging. Ook kan het betekenen: 'heerlijk maken' of 'met heerlijkheid versieren' of… 'met glans bekleden'. En dat brengt ons op de diepte van de eeuwige heerlijkheid. De Vader belooft Zijn Zoon de heerlijkheid van Zijn hemelse zaligheid te hergeven na Zijn offer. Wát moet deze stem van de Vader voor Christus tot rijke steun en bemoediging zijn geweest! Terecht schrijft de Hebreeënbriefschrijver die diepe woorden: "…Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechter hand des troons van God." (Hebreeën 12:2). Hem werd een hogere plaats beloofd, dan welk doksaal op aarde ook!

Wat de Vader hier Zijn Zoon vanuit de hemel toeriep, heeft niemand daar verstaan. De Zoon evenwel heeft het opperbest begrepen. Dat zijn hoge woorden in een onmetelijk hoge werkelijkheid! En hóe heeft de Vader die woorden ook waargemaakt! Immers, Christus zit aan Gods rechterhand.

En nu? Is het doel bereikt? Welnee. Hij zit daar, maar niet omdat Hij klaar is. Er wacht nog iets heel belangrijks. Christus' bruid moet nog worden verhoogd, verheerlijkt en met glans bekleed worden.

Als de laatste zal zijn toegebracht, ook uit Israël, dan zal Hij Zijn bruid opheffen. Hij zal ze Zijn Vader voorstellen! Dit zijn ze, Vader, die Gij Mij gegeven hebt. Vóór de tijd, vóór de verzoening reeds. Zou daarom Gods Vadernaam niet wonderwel verheerlijkte worden in al die gezaligden? 

"Om haar als bruid te werven, kwam Hij, Christus, ten hemel af", zingen we. Maar het gaat nog dieper: om haar aan Zijn Zoon te geven, liet de Vader Zijn Zoon verbrijzelen. Dat zal wat zijn, als God de Vader je gaat verheerlijken! Ononderbroken, tot in eeuwigheid. Dat heeft geen aardse vader ooit kunnen verwezenlijken. Daarom zal deze bruid de Vader ook ononderbroken verheerlijken. Ze kan er geen genoeg van krijgen.