NIVEA: Niet Invullen Voor Een Ander

"En Jezus, dat horende, zeide: Deze krankheid is niet tot den dood, maar ter heerlijkheid Gods; opdat de Zone Gods door dezelve verheerlijkt worde."

Johannes 11 : 4

Waarom is er tegenslag in je leven? Als je ernstig ziek of gehandicapt bent, of de dingen breken je voortdurend bij de handen af, kan die vraag weleens bij je opkomen. Het woord 'waarom' heeft trouwens een dubbele lading: 'waardoor' of 'waarvoor'; oorzaak of doel.

Het kan ook zijn dat anderen dat voor je gaan invullen. Denk maar aan de vrienden van Job. Als wij het boek Job lezen, weten wij zelfs precies wat er zich in de hemel afspeelde. We zien direct hoe onzinnig Jobs vrienden te werk gaan.

De discipelen van Jezus moeten dat bijbelboek ook gekend hebben. Toch vragen ze, staande bij een blinde man, aan hun Meester: "Rabbi, wie heeft er gezondigd, deze, of zijn ouders, dat hij blind zou geboren worden?" (Johannes 9:2). Die blinde man moet het hebben gehoord; ze stonden vlakbij hem. Nog meer moet het Christus hebben pijn gedaan! Dat 'invullen voor een ander' is zó schadelijk.

Jezus gaat niet met hen in discussie, maar geeft een antwoord met een sterk opvoedende lading. "Noch deze heeft gezondigd, noch zijn ouders…" Was die blinde dan een supermens, zonder zonde? Nee, maar de vraag van de discipelen ging dan ook niet over het punt of hij zondaar was, maar of hij een bijzondere zonde had begaan, waardoor hij blind was geworden. Zij vroegen naar de oorzaak. Als iemand met vuurwerk speelt en zijn gezichtsvermogen verliest, dan zeggen we al snel: dat komt er nu van; eigen schuld… dat is overigens geen christelijke houding!

Maar Jezus haalt hen weg bij hun oordeel over de oorzaak en leidt hen naar het dóel van deze ziekte. "Dit is geschied, opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden." Zijn die werken Gods, dat hij ziende zou worden? Nou, eigenlijk is dat slechts een illustratie bij wat Jezus ten diepste gaat doen. Die man gaat een van Zijn getuigen worden: "Een ding weet ik, dat ik blind was, en nu zie. […] Wilt gijlieden ook Zijn discipelen worden?" Herken je daar ook iets van in je leven?

Christus ging iets laten zien, iets illustreren, van Gods werk. Geestelijk blinden het licht van God laten zien. Zo ging het ook bij de opwekking van Zijn vriend Lazarus. Christus illustreerde er iets van Zijjn werk mee: Geestelijk doden het leven teruggeven dat Zijn in Genesis 3 verloren hadden.

Ten diepste moet dat het doel van elk herstel, elke genezing zijn. De grote crisis die onze wereld treft; wanneer die wordt opgelost, moeten we niet opgelucht adem halen, maar het gebruiken als evangelisatiemateriaal. Niet om te zeggen door welke specifieke zonde deze crisis ons treft en trof, maar door er Gods werk in te verheerlijken. Natuurlijk hoeven we volkszonden niet te verzwijgen, maar ga alsjeblieft niet lopen invullen voor een ander. En al helemaal niet, als iemand persoonlijk leed overkomt.

Mogen we dan niet op onhebbelijkheden en zonden wijzen. Zeker, maar hang niet de profeet uit door te zeggen hoe het allemaal zo gekomen is. God zou er maar eens een speciaal doel mee hebben.

Niet Invullen Voor Een Ander, maar vooral wijzen op dé Ander: Jezus. Geen Naam is er zoeter en beter voor 't hart. Hij moet worden verheerlijkt!