Klantenbinding?

Maar juist door de offers worden de mensen er elk jaar aan herinnerd dat ze ongehoorzaam zijn.
Hebreeën 10 : 3

Want nog steeds is die vraag niet beantwoord hoe het nu zit met het offer van Christus. Is dat nu wel of niet volmaakt en welk effect, welke situatiewijziging heeft dat voor ons tot gevolg?

Paulus sprak niet over het suggereren dat offers volmaakt zijn en dat je dan je geweten dichtschroeit. Nee, hij sprak over het effect van de offers die – áls ze de mens volmaakt hadden kunnen maken – op den duur overbodig werden.

We zagen dat de SV en HSV dit onjuist vertaalden en zo ook onjuist interpreteerden. Zo kun je mensen mooi in een kadertje zetten en zeggen: “Dus jullie willen niet van zonde weten? Jullie sussen je geweten en zondigen vrolijk door!”

Weet je wat die redenatie tot gevolg heeft: dat ze zich in de uitleg bij vers 3 vergalopperen, als er wordt uitgelegd voor welke zonden wordt geofferd: “niet alleen de zonden die dat jaar geschied zijn, maar al de zonden die tevoren begaan waren.”

En merkwaardig genoeg wordt dan Lev. 16 : 21 als bewijs opgevoerd: “En Aäron zal beide zijn handen op het hoofd van den levenden bok leggen, en zal daarop al de ongerechtigheden der kinderen Israëls en al hun overtredingen, naar al hun zonden, belijden; en hij zal die op het hoofd van den bok leggen…”

Daar staat wel ‘al hun overtredingen’ en ‘al hun zonden’, maar dat betekent nog niet dat het om het totale pakket van zonden gaat… elk jaar werd de zonde van het afgelopen jaar verzoend en waren de toekomstige zonden mede ingedekt.

Want dan moesten er niet alleen telkens opnieuw offers worden gebracht omdat er steeds weer nieuwe zonden worden gedaan, maar dan zouden zonden steeds door nieuwe offers moeten worden verzoend. En dat klopt niet. Dat schept een verkeerd beeld van God. Zo krijg je mensen die wel weten van vergeving, maar altijd blijven tobben of hun zonden nu wel écht en voldoende vergeven zijn. Ze wachten op speciale tekens. Juist vanwege deze dwaling met desastreuze gevolgen besteed ik hier zoveel aandacht aan!

Juist daarom is Jezus’ offer volmaakt, volkomen en voor eens en voor goed voldoende! Wij moeten niet meer elke dag onze zonden door Christus’ offer laten verzoenen, als we wedergeboren zijn. Nee, we belijden elke dag onze zonden, maar ze zijn reeds vergeven. Eens vergeven, blijft vergeven! We moeten van God geen grillige en onberekenbare despoot maken. Wij moeten een nauwe en open relatie met Hem hebben, ja, maar niet uit angst en onzekerheid, alsof Hij ons in onzekerheid houdt en aan klantenbinding doet. Want Hij wil een betrouwbaar Vader voor Zijn kinderen zijn. En zo zit het en niet anders!