Een voorbeeldig geloof?

Veel van onze voorouders zijn door hun geloof een voorbeeld voor ons geworden.
Hebreeën 11 : 2

Wát maakt iemand tot een goed voorbeeld? Wat maakt een gelovig iemand tot een goed voorbeeld? Wát maakt iemands geloof tot een goed voorbeeld? Dat zijn niet drie dezelfde vragen, snap je dat?

In mijn boekenkasten staan twee boeken met de titel ‘Volg(t) hun geloof na’. Het boekje van ds. A. Hofman is een stapel bijbelse vertellingen van de mensen die in Hebreeën 11 staan, met het doel om “meer kennis te vergaren over hetgeen ieder van hen gedurende hun hele leven heeft ­weder­varen”. Het is uit 1990; het had jongeren moeten stimuleren te lezen, maar het taal­gebruik is juist bijzonder oubollig en fors suggestief. Er is nogal handel in bekeringsgeschiedenissen, maar leer je echt zoveel als je enkel een verhaal vertelt?

Het andere boekje is van ds. L.W.Ch. Ruijgrok en richt zich op jongeren die belijdenis hebben gedaan. Aan de hand van de geloofsgetuigen uit Hebreeën 11 staan we stil bij facetten die samenhangen met de belijdenis van het geloof. Wat is geloven? Tot welk belijden word ik geroepen? Welke gevaren bedreigen me? Hoe blijf ik staande? Wat als de Heere God onbegrepen wegen met mij gaat? Hoe maak ik onderscheid tussen verzoeking en beproeving? Hoe zal ook ik eenmaal Gods stad mogen binnengaan?

Dat komt al dichter bij de kern van wát is geloof en waarin is het geloof van de mensen uit Hebreeën 11 ons tot voorbeeld? Het is goed zulke vragen te stellen en aspecten van het geloof ook concreet te benoemen voor ons. Maar als we vers 2 los lezen van vers 1 lopen we het risico een heel verhaal te maken van iemands geloof, zonder de kern te raken.

Niet die (gelovige) voorouders waren een goed voorbeeld, maar het geloof van die voorouders was een goed voorbeeld voor ons. De kern was dat dat geloof een sterk fundament was onder “de zekerheid dat de dingen die zij verwachtten, ook werkelijkheid zouden worden”. En dat het voor hen een “bewijs was van de dingen die ze nog niet zagen.”

Komen díe aspecten in zo’n boekje aan de orde? Want als Mozes of Abraham mij niets kan vertellen over wat geloof voor hen betekende of maakte dat zij er zekerheid door ontvingen – juist over onzichtbare dingen – dan heb ik er nog niets aan. Zij waren heus niet ‘voorbeeldig’, maar wel een voorbeeld!

Die hartelijke verbondenheid met God is essentieel. Dat kinderlijke, sterke vertrouwen op Christus moet anderen nieuwsgierig maken om dat ook te bezitten. Geen pronken met vroomheid, maar vertel Wie de Heere daadwerkelijk voor je is! Wat je moeilijk vindt. Waarom houd je van Jezus? Wáárnaar kijk je ­verlangend uit? Dát leert je juist hoe jij vandaag weer tot steun in het geloof kunt zijn voor anderen.