Gij, almachtige God

Het is zo’n bekende, haast vanzelfsprekende term ‘almachtige God’, maar wat zit er in dat woord ‘almachtig’ opgesloten? Wat zeggen we daarmee over God en over onszelf?

Al enige tijd word ik op Twitter gevolgd door mensen van ‘De Kerk van de Almachtige God’. Opeens moest ik daar weer aan denken, toen ik over dit gedeelte van de tekst nadacht. Ik had me er eigenlijk nooit zo in verdiept, maar het blijkt dat dit een chinese sekte is.
Zij zeggen dat Jezus Christus al is teruggekomen en dat een nieuwe periode is ingegaan. Eerst was er het Oude Testament waarin het volk Israël ontstond; toen kwam er het Nieuwe Testament waarin de Christenen ontstonden; en nu is de Tijd van het Koninkrijk, waarin de Kerk van de Almachtige God ontstaat. Het heeft veel raakvlakken met het Christendom en juist dat is erg verwarrend en misleidend.
Sekten zijn interessant, mits je er de Bijbel voldoende naast legt; anders zijn ze ronduit gevaarlijk. Wat ik vooral boeiend vind is hoe sekten tot hun dogma komen en hoe ze zich ontwikkelen. Hoe ze menen recht te doen aan de Bijbel en tegelijk Gods Woord scheef trekken. Het doorzien is één; precies aanwijzen wat er aan schort is nog wat anders! Daar gaat het me in dit geval niet om. Waar het me omgaat is die term ‘de Almachtige God’. Voor hen is dat een ‘naam’ voor het grote imponerende mechanisme dat zich god noemt.
Het heeft iets van angst en ongrijpbaar. En het is zaak dat je je gedraagt overeenkomstig het bedachte dogma van de Jezus 2.0, een vrouw met de naam Yang Xiangbin. Haar dogma is nogal dreigend; wee degene die dat niet zo ziet en beaamt! Als het zo stellig wordt gebracht, moet je je afvragen wat hier gebeurt!

Wat is almachtig?

Zij spreken over God als ‘de Almachtige God’. En ze beweren dat zij dezelfde God aanbidden als wij. Dat is interessant. Laten we dan maar eens kijken wat de Bijbel zegt over wat dat ‘almachtige’ aan God is.
Het griekse woord bestaat uit twee woorden: panto’krator, waarbij pan staat voor alles, iedereen of alle dingen; en kratos betekent kracht, macht of heerschappij. Kort en goed is de Almachtige Hij Die over alles regeert.
Toen Izak Jacob zegende, deed hij dat in de naam van ‘God almachtig’. In het hebreeuws staat daar Shaddai, dat we herkenning in Gods naam El-Shaddai. Met die naam maakte de HEERE Zich bekend aan Abraham, als Hij hem de opdracht geeft dat hij voor Zijn aangezicht moet wandelen en oprecht moet zijn.

Waar is God almachtig?

Als we kijken wanneer God Zich als de Almachtige openbaart dan zien we dat dat in alle situaties van het leven is. We zien Hem Zich zó manifesteren, wanneer Hij voor Abraham nog een mysterie is en niettemin blindelings gevolgd wordt vanuit Ur naar Kanaän. Maar Hij maakt Zich ook zó kenbaar, als Zijn volk Hem in Egypte niet meer ontwaart, terwijl het zucht onder de last van de slavernij.
Naomi tekent God af met die Naam, wanneer ze spreekt over de bitterheid die Hij haar heeft aangedaan. De vraag is of zij de juiste link legt tussen God en haar situatie!
Maar datzelfde gebeurt ook bij Job en daar kun je niet zo snel zeggen dat hij God op een verkeerde uittekende! Hoewel… het zijn ook menigmaal zijn zogenaamde vrome vrienden die dikke en starre dingen over God zeggen richting Job! Voor hen is het woord de Almachtige een toverwoord… en zij weten precies hoe God in elkaar zit! Niettemin is die naam voor Job een stevig houvast.
Totdat hij wordt meegenomen in de maalstroom van zijn theologiserende vrienden! Kun je zien hoe gevaarlijk ­zogenaamde bevindelijke en dogmatische ‘vrienden’, die God niet persoonlijk maar alleen uit ‘de boekjes’ kennen, zijn voor je geloofsleven! De Heere roept hem een halt toe: “Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop.” Job buigt beschaamt zijn hoofd en belijdt: “Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond.”
Vervolgens nemen David (in Psalm 68), Jesaja en Joël deze naam nog in hun mond. Alle drie doen zij dat in de context van het oordeel dat God voltrekt over vijanden en vervolgers van Zijn volk.
In het Nieuwe Testament is het alleen Paulus in zijn tweede brief aan Korinthe nog die deze naam gebruikt, wanneer de Almachtige spreekt om je te onderscheiden van de heidenen en tegelijk plaatst de HEERE Zijn Almacht in de intimiteit van de Vader-kind-relatie! Tenslotte is het Johannes die op diverse plaatsen in het boek Openbaringen deze naam gebruikt. In al die gevallen gaat het om Gods allesomvattende macht en majesteit.

Wat leert Gods almacht je?

Al deze teksten in de Bijbel maken ons voldoende duidelijk dat Hij de hele wereld in Zijn hand heeft. Hij is bij machte om oordelen uit te voeren en tegelijk een liefdevol Vader te zijn voor Zijn kinderen!
Hij is inderdaad het verterende vuur, wanneer Zijn heiligheid – zelfs met vrome citaten – onderuit wordt gehaald door een karikatuur van Hem te maken. Want we tasten Hem in Zijn almacht aan, wanneer we doen alsof Hij niet bestaat, maar we tasten Hem evenzeer (of moet ik zeggen nóg dieper) aan, wanneer we doen alsof Hij niet almachtig genoeg is!
Hoe doe je dat laatste? Door Zijn liefdevol aanbod van genade te nuanceren met dogma’s, afkomstig uit Zijn Woord, maar uit hun verband gerukt. Of door Zijn oproep om tot Hem te komen, af te zwakken door je eigen onmacht zó ver naar voren te schuiven dat je haast zou denken dat die ­almacht alleen maar een goedkoop praatje van God is. Hij zegt wel dat Hij almachtig is, maar mijn onmacht en zonden zijn een stuk almachtiger! Ach, houd toch op!
Doe liever als Abraham, als Izak of Job, die zich vast­grepen aan die karaktereigenschap van God: Zijn almacht! Als ziende de Onzienlijk! Dáár moesten zij het van hebben. En ze wisten heus wel, net als David, dat ze in eigen kracht echt niet veel voorstelden, maar ze wisten óók dat ze mét God over een muur konden springen en door een sterke bende dringen!
Zeg, wat voor God is jouw God? Een slappeling, die door Zijn eigen dogma’s onderuit wordt gehaald? Of is Hij, kinderlijk eenvoudig, God de Almachtige? Als dát zo is, wandel dan voor Zijn aangezicht en wees oprecht, geheel transparant voor Hem!