Het binnenste Heiligdom

Lijdenstijd 2019 - Bezinning XVI

Uw wet is in het midden Mijns ingewands.
Psalm 40 : 9b

Er brandt nóg een vraag in mijn gedachten: wát was er te zien in het Heilige der Heilige – zeg maar het midden of centrum van het heiligdom – toen het voorhangsel scheurde, nadat Jezus Zijn Geest in handen van Zijn vader had gegeven? De dikke gordijnen scheurden vaneen en ik dacht als kind dat toen de ark zomaar zichtbaar werd… Maar wie schetst mijn verbazing: het ‘binnenste ingewand’ (het Heilige der Heilige) was leeg! De ark was weg!
Toen de babyloniërs Jeruzalem hadden ingenomen en het volk hadden weggevoerd, verwoestten zij de tempel. Er bestaan verhalen dat de ark al vóór die tijd door mensen op een geheime plek was verborgen en dat niemand die plek later meer wist te vinden. Het zou kunnen.
Feit is dat bij de terugkeer tijdens Ezra en Nehemia die tempel weer werd herbouwd. En let dán eens op wat er gebeurde: “Maar velen van de priesteren, en de Levieten, en hoofden der vaderen, die oud waren, die het eerste huis gezien hadden, dit huis in zijn grondlegging voor hun ogen zijnde, weenden met luider stem; maar velen verhieven de stem met gejuich en met vreugde. Zodat het volk niet onderkende de stem van het gejuich der vreugde, van de stem des geweens van het volk; want het volk juichte met groot gejuich, dat de stem tot van verre gehoord werd.” (Ezra 3 : 12-13) Een rare wedijver, een overstemming!
Was het – aldus de Kanttekeningen – dat die oude priesters huilden omdat de tempel zo’n stuk kleiner was dan de vorige? Of omdat ze hem minder mooi vonden? Of zou het kunnen zijn dat juist zíj de ark met het verzoendeksel – en dus het hárt van de tempel, zeg maar ‘het binnenste ingewand’ – misten?
Ook de wet (op stenen tafelen) was verdwenen. Maar Christus spreekt over een ander binnenste heiligdom: de wet was in Zijn binnenste ingewand; was volmaakt één met Hem! Alleen Híj kon maar in de bres treden. Hij zou niet slechts een gouden verzoendeksel zijn waarop bloed werd gesprenkeld, maar Hij zou Zijn bloed storten tot een volkomen verzoening voor al onze zonden!