Wat stel jij je voor bij het Laatste Oordeel?

Want de dag des HEEREN is nabij, over al de heidenen; 

gelijk als gij gedaan hebt, zal u gedaan worden; uw vergelding zal op uw hoofd wederkeren.

Obadja : 15

We kennen het boemerang-effect als iets dat je zelf hebt bedacht of in gang gezet,
maar dat op een heel vervelende manier terugkomt en je onaangenaam treft.
Het zogenaamde 'koekje van eigen deeg'.

Voor veel mensen is de Dag des HEEREN, of de Jongste Dag, of de Dag des Oordeels, een aangrijpend en angstaanjagend moment. In het Oude Testament wordt de Dag des Oordeels vaak gezien als het moment waarop God recht gaat doen tegen alle onrecht. Niet voor niets zagen de Joden die dag als de komst van de Messias. Wij hebben makkelijk praten, nu wij achter Jezus' komst staan en nog voor de Jongste Dag. Nu weten we dat er dus nog een periode tussen ligt: het Laatst der Dagen of de Eindtijd.

De Dag des Oordeels

De dag waarop God gaat oordelen en de dingen recht gaat zetten, is voor Israël vooral een dag waarop de heidenen het stof zullen likken. Ze zullen eindelijk moeten gaan inzien dat ze verkeerd hebben gehandeld tegen Gods verbondsvolk. Eindelijk gerechtigheid. Het Purimfeest draagt al kenmerken van die dag in zich. Je kunt natuurlijk vragen hebben bij die uitzinnige belachelijkmaking van Haman (met zijn hamankoekjes, hamansoren en de ratels), maar het laat iets zien van de complete opgetogenheid dat het gevaar geweken is en dat God voor Zijn volk in de bres springt.
Als je daar goed naar kijkt, snap je wel dat de komst van Christus natuurlijk weinig opgetogen was. Er werden geen vijanden in de pan gehakt. Er lekten geen romeinen het stof. Geen Filistijn werd verpulverd onder Jezus' laars. Sterker nog, Jezus had geen eens soldatenlaarzen aan! Geen koper en ijzer onder zijn voeten, zoals Aser kreeg te horen in de zegen die Mozes op deze stam legde (Deut. 33:25).
Toen Jeruzalem onder de voet werd gelopen door Babel, stond Edom te gniffelen, net als Doëg de Edomiet deed toen David moest vluchten. Hoe verrassend is die vergelijking, trouwens! Het oordeel had niet Ezau, maar Jacob getroffen… en terecht! Edom waande zich onaantastbaar.
Maar hoor wat God zegt door Obadja: "Gelijk als gij gedaan hebt, zal u gedaan worden; uw vergelding zal op uw hoofd wederkeren."
Dus op de dag dat God het oordeel gaat voltrekken dat Hij verzegd had, dan zul je krijgen, wat je verdient; dan zal je een koekje van eigen deeg krijgen. Dan zal voelbaar worden wat je al die tijd andersom hebt gedaan, richting God Zelf!
Mits daar natuurlijk Iemand tussen komt te staan.

De dag der vergelding

Nog even over dat oordeel. Het is, zoals de tekst het noemt, vergelding. Je krijgt uitbetaald wat je al die tijd hebt opgespaard. Dat kan een batig saldo zijn, maar ook een negatief saldo! In het geval van Edom is wel duidelijk naar welke kant de weegschaal doorslaat. Die vergelding zal hem niet ergens tegen de knie of het dijbeen slaan; die boemerang van Gods toorn zal niet ergens tegen zijn schouder aantikken, maar hij zal vol op Edoms hoofd terecht komen, het centrum van waaruit de zonde is bedacht en bedreven.
Als je zonden niet zijn vergeven, als je Christus niet nodig hebt gehad als het Lam van God dat de zonde der wereld heeft weggenomen, als Jezus niet meer is dan alleen een scheldwoord, dan zal Gods toorn je vol op het hoofd treffen, zoals het Jezus aan het kruis heeft getroffen.
Dat is geen preek van hel en verdoemenis. Was het oordeel over Edom nog onwrikbaar vast, toen het werd aangezegd, wanneer ons in de 21e eeuw (het einde van de eindtijd) het oordeel wordt aangezegd dan is dat een levensgroot alarmlicht. Een alarmsignaal met de oorverdovende boodschap: "Redt u om uws levenswil! Vlucht naar Christus en val Hem te voet!"
Er is nog genade bij Hem te vinden. En dat maakt het oordeel over Edom zo anders dan dat over ons. De Dag des HEEREN is nabij over alle heidenen, zo moet Obadja roepen. Aangezien wij niet tot het Joodse volk behoren (en wij ook niet weten hoe God dat volk gaat redden en zaligen) gaat het dus over ons. Ons zal het oordeel treffen als een boemerang. Er werden de afgelopen weken wat een grove dingen gebrald op social media over God en over starre haatpredikers die zeiden dat sexuele losbandigheid zonde was. Wie bepaalt hier wat zonde is?!
En diepweg in ons hart kriebelt het gevoel dat wij een stuk beter zijn. Maar als we niet net zo van genade leerden leven, zal het ons erger vergaan in die dag dan Sodom en Gomorra. Het zal voor die vulgaire en beestachtig levende steden verdragelijker zijn (let op: niet zaliger, maar verdragelijker dus iets minder hels) dan voor brave godsdienstige mensen die het allemaal zo goed wisten maar er even zo goed niets mee deden.
Gods roepstem in de wind slaan is als het gooien van een grote en scherpe boemerang. Het harder je Zijn roepstem van je af mept, hoe harder je de boemerang van je afgooit, hoe harder het oordeel op je hoofd terugkeert. Je moet toch wel klinkklaar dom zijn als je daarmee door zou gaan, niet?
Zie je dat het aanzeggen van het oordeel tegelijk een oproep tot bekering en tot ontkoming aan dat oordeel is? Zo is God. Een mens zou anders reageren!
Dus: wat stel jij je voor bij het Laatste Oordeel? Wie gaat die boemerang voor je opvangen? Jij of Jezus?