Als Jezus bij ons verblijft

“Deze dingen heb Ik tot u gesproken, bij u blijvende.”
Johannes 14 : 25

Het laatste Avondmaal, geschilderd tussen 1495–1498 door Leonardo da Vinci (4,6 m x 8,8 m);
locatie: Santa Maria delle Grazie

Het is weer een voorbereidingsweek op het Heilig Avondmaal. Door omstandigheden ben ik bij deze tekst aangekomen en wil deze week over de woorden in dit vers nadenken. Elke keer wil ik kort een ander woordenpaar belichten. Vandaag “Ik… bij u…”

Die woorden-combi doet sterk denken aan het “Ik voor u…” uit het Avondmaalsformulier. Het accent ligt ook hier in de dagtekst bij de persoon van de Heere Jezus. Zijn woorden doen er toe. Maar Zijn aanwezigheid is nog eens te meer essentieel. Er zal voor de discipelen straks een tijd aanbreken waarin Jezus wel dingen tot hen spreekt, maar niet meer zo dicht bij hen zal zijn.
De waarde van Zijn aanwezigheid zullen ze echter pas gaan ervaren, als Hij niet meer lichamelijk bij hen is. Ze zullen op een andere manier Zijn aanwezigheid gaan ervaren, genieten.

En zo is het ook bij het Avondmaal. Voor een moment genieten we Jezus' aanwezigheid bij het Avondmaal. Hij neemt ons bij wijze van spreken even apart, ook al zitten we te midden van tientallen broeders en zusters. Even is Hij bij ons en wij bij Hem. Geniet van dat moment, hoe kort het ook duurt en hoeveel spanning erbij kunnen opspelen.
Even valt ook alles weg, want je mag bij Hem komen om alles bij Hem te laten. Hij laat het je zien en proeven dat je bij Hem aan het juiste adres bent. Dat de scheiding tussen zondaar en de heilige God is opgeheven en dat Hij daar de Bewerkstelliger van is geweest.

“Ik bij u…” Laat die woorden op je inwerken. Er staat niet op een beschouwelijke manier: Hij bij ons, of Hij bij mij. Nee, het staat er geschreven als een directe aanspraak door Jezus Zelf. Het zijn Zijn woorden, het is Zijn stem die tot jou zegt: “Ik bij jou…” Als voorproef van straks, wanneer wij niet alleen voor eeuwig bij Hém zijn, maar Híj ook voor eeuwig bij ons is. En dat is geen constatering van feiten, maar een uiting van Zijn liefde en persoonlijke wil. Hij wil bij je zijn. Ja, als je de Statenvertaling letterlijk leest zelfs ‘blijven’!
Psalm 5 – ik heb dat vorige week ook al aangehaald en zondag zongen we juist dát vers – bezingt dat op een intense manier:

't Rechtvaardig volk zult Gij belonen,
Terwijl Gij, HEER, hen overdekt,
Hun tot een veilig schild verstrekt.
Gij zult goedgunstig hen bekronen,
Ja, bij hen wonen.