Geloven is onze plicht en roeping

Geloven of niet geloven in Jezus is een zaak van leven of dood!

"Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem."

Johannes 3 : 35

Ooit waren mijn ouders bij een trouwdienst, waarin het bruidspaar in het huwelijk werden bevestigd met de tekst 'Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven'. Vreemde, halve tekst, zo reageerden zij. Immers, er staat nog wat achter. Ik kan, nu ik er zoveel jaar later aan terugdenk, ook niet zo goed bedenken waarom je deze tekst als trouwtekst kiest. Of het moet bij het bruidspaar zelfs vandaan zijn gekomen. Maar hoe dan ook: het is een gewichtsvolle tekst, als je hem heel laat.

Geloven biedt perspectief

Hoe sta je tegenover Jezus? De tekst is daar eigenlijk heel kort over. Bij het geloof in de Zoon behoort het bezit van het eeuwige leven. Dat is dus een nieuwe situatie, want van nature is het eeuwige leven onbereikbaar. Een engel sloot de weg naar de Boom des Levens af, nadat Adam en Eva hadden gezondigd. En dat zou eeuwig zo zijn gebleven, ware het niet dat Christus een nieuwe weg heeft geopend naar de Vader. Hij liet Zich offeren 'aan een boom' (het kruis), zodat het eeuwige leven weer bereikbaar.
We behoeven het eeuwige leven niet te bereiken via allerlei wettische trappen en staten. Ook kunnen we het niet verdienen. Het wordt ons 'om niet' geschonken. En dat geschenk is zó kostbaar, dat we daar de HEERE tot in eeuwigheid (rare uitdrukking trouwens, want de eeuwigheid heeft ook geen eindepunt) groot om zullen maken. In in die aanbidding zal geen enkele dag, geen enkel moment, hetzelfde zijn. Hier houdt ons bevattingsvermogen op!

Geloven is geen keuze

Maar wie nu denk dat je de keuze hebt om óf in de Zoon te geloven óf niet, die heeft het mis. Geloven blijkt geen keuze van ons te zijn, maar een opdracht aan ons. Daar zijn nogal wat ontsporingen in kerkelijk Nederland, op dat terrein.

In de Kanttekeningen staat bij 'ongehoorzaam': "Dat is, die naar zijn bevel in Hem niet gelooft, Romeinen 1:5." In Romeinen 1 licht Paulus zijn roeping tot het ambt toe en zegt dat God de Zoon hem heeft aangesteld tot heidenapostel. Door de Zoon heeft hij de genade ontvangen en het apostelschap, tot gehoorzaamheid des geloofs onder al de heidenen, voor Zijn Naam; "onder welken gij ook zijt, geroepenen van Jezus Christus!" Paulus was geroepen, zo lezen we opnieuw in de Kanttekeningen, om de heidenen tot "gehoorzaamheid aan Christus te brengen en tot het geloof".

Elders wordt gesproken over dat predikers geroepen worden het Evangelie te prediken 'vergezeld van het bevel tot geloof en bekering'. Geloven is een opdracht, en moet voor ons eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld zijn. Niet geloven is dus eigenlijk geen optie, of we moeten verloren willen gaan. Maar wees eerlijk: dan ben je al heel wat dranghekken en waarschuwingsborden gepasseerd!

Niet geloven belooft ook wat

Geloven brengt verandering in je leven en in je toekomst. Niet geloven… dan blijft alles bij het oude. De toorn van God blijft op je. Dat betekent dat de toorn van God reeds op je ligt en dat blijft dan zo. "Laat maar zitten," wordt vaak gezegd in het dagelijks leven, wanneer iets er niet echt toe doet. Laat het maar, zoals het nu is. Wel, zo zal het blijven. Dat vertelt ons niet alleen van de afgrijselijke toekomst die wacht, wanneer we niet geloven. Dat vertelt ons voor alles dat die afgrijselijkheid nu reeds werkelijkheid is. Daar zit geen misschientje bij. Ongelofelijk dat mensen daar laconiek over kunnen doen. Aangrijpend dat zelfs kerkmensen daar onbewogen onder kunnen blijven.
Je komt weleens mensen tegen die in tranen zijn omdat hun geloofsleven zo is verflauwd. Dan wordt weleens gezegd: "De hemel verkwikt niet meer, en de hel verschrikt niet meer". Daar beleef je dan pijn aan en je voelt dat het niet zo kan blijven. Maar wanneer je daar verdriet over hebt mag je met verwachting bij God aankloppen, mits het niet komt omdat je bewust zonden aan de hand houdt.
Geheel anders is het met mensen die onbewogen onder die werkelijkheid leven. Als de hemel je niet lokt en vervult met verlangen, en zelfs de hel je niet wakker schudt met zijn schrik, dan ben je een beklagenswaardig mens die hoog nodig luidkeels naar de hemel moet roepen om doorbreking van die duivelse gelatenheid. Want niet geloven belooft ook wat: niet veel goeds, ja, eeuwig afgrijzen!