Een offer met terugwerkende kracht?

Zó heeft Hij een nieuw verbond voor ons gesloten. De mensen die door God zijn geroepen, kunnen door Jezus' dood krijgen wat God al zo lang geleden had beloofd: de eeuwige erfenis. Ze worden bevrijd van de straf voor de verkeerde dingen die ze hadden gedaan in de tijd van het eerste verbond.
Hebreeën 9 : 15

De Basisbijbel gebruikt het woord ‘verbond’, terwijl de Statenvertaling voor ‘testament’ kiest. Maakt dat verschil? En wat wordt er bedoeld met bevrijding van de straf door Jezus’ nieuwe verbond, van zonden die begaan zijn onder het oude verbond?

Als je de Kanttekeningen leest dan zie je dat ‘berith’ in de grondtekst kan worden vertaald met ‘verbond’, maar ook met ­‘testament’. Ze maken onderscheid in de condities waaronder het tot stand is gekomen.

Is het een afspraak tussen twee mensen, met wederzijds goedvinden, dan is er sprake van een verbond. Maar is er sprake van een eenzijdig ­contract (dus door één persoon opgesteld en ­aangegaan) dan noem je dat een testament.

Het zou handig zijn vanwege spraakverwarring als in de kerk niet wordt gesproken over een ‘eenzijdig verbond’ maar over een testament. Dan is ook logisch dat dat pas ingaat, wanneer de testament­maker gestorven is. Met betrekking tot God is dat wat vreemd, maar waar. Met Jezus’ dood werd dat nieuwe testament van kracht inclusief alle bepalingen.

Jezus bezegelde dat testament ook nog eens met Zijn bloed. Zo werd vergeving van zonden, reiniging en heiligmaking niet langer iets voor symbolen en ceremoniën, maar realiteit. En niet pas voor later, als de Messias zou komen, maar voor nú! Die nieuwe mens, waarover Paulus het heeft, is niet iets van straks en heel veel later, maar van nu. Als dat besef beter zou zijn doorgedrongen bij predikers, zou er ook heel anders gepredikt worden.

Nu doen veel predikers alsof er wellicht nog eens een medicijn voor onze geestelijk kwaal te vinden is en hopelijk zal dat genezing geven. Al zijn dat maar ‘uurtjes van korte duurtjes’, want een paar tellen later ben je het al kwijt wanneer je zondigt!

Nee, vergeving en reiniging zijn geen angstige en twijfelachtige zaken, maar zó reëel en actueel, dat God zelfs niet meer gedenkt aan die zonden!

Alles wat vóór Christus is gebeurd aan zonde, is door Hem vergeven in Gods kinderen. Zondig je dan niet meer? O helaas wel; je hebt immers die oude mens, die als een vreemdsoortig aanhangsel nog aan je kleeft, weet je nog? Maar dát is niet de heerlijke realiteit van jouw toekomst. Allerminst! Die moet gedood. Maar in Christus leef je nú reeds met het vooruitzicht en de vaste zekerheid van een eeuwige heerlijkheid dichtbij de HEERE! Wát een offer!