Lijdenstijd 2017 - Zie hier ben ik

"Toen sprak Izak tot Abraham, zijn vader, en zeide: Mijn vader. En hij zeide: Zie, hier ben ik, mijn zoon. En hij zeide: Zie, het vuur en het hout, maar waar is het lam tot het brandoffer? En Abraham zeide: God zal Zichzelven een lam ten brandoffer voorzien, mijn zoon. Zo gingen zij beiden tezamen."

Genesis 22 : 7-8

Altijd weer raken mij die woorden uit Psalm 40: "Zie, Ik kom om Uw wil te doen!" Vorig jaar was dat de lijn in de paasliturgie van de Mannen- en Vrouwenvereniging. Psalm 40 vind ik in toenemende mate een prachtige en diepe psalm. Juist in de lijdenstijd.

Daarnaast werd ik vorig jaar getroffen door Jozef die zijn broers zocht. Dat is wat Jezus kwam doen: Hij zocht Zijn broeders. Moet je eens over nadenken! Maar een klein stapje terug, voordat Jozef op zoek ging, riep zijn vader hem en hij zei: "Zie hier ben ik!" Jozefs overgrootvader zegt hetzelfde tegen Jozefs opa. Izaks vraag had geklonken: "Mijn vader…" Abraham stelt zich open op en is voorbereid op elke vraag. Ook die ene, die gevreesde vraag.

Er zijn

Vanwaar die vraag van Izak "Mijn vader…"? Wist hij niet waar zijn vader was? Zocht hij hem? Welnee. Hij opende met die woorden het tot dan toe gemeden gesprek met zijn vader. Als Izak nu eens niet voorop liep, maar misschien schuin achter zijn vader… zou hij hem dan hebben lopen observeren? Aan zijn houding of gelaatstrekken proberen af te leiden wat er van binnen in zijn vader omging? Duidelijk is dat Abraham wel vlakbij Izak liep, maar er niet echt voor hem was. In die zin zijn de woorden van Abraham, "zie hier ben ik", best paradoxaal. Als je kind met een vraag bij je komt, wees er dan!

Beschikbaar zijn

"Zie hier ben ik" heeft de lading van 'bereikbaar, ja, beschikbaar zijn'. We horen het Samuël in de nacht zeggen tegen Eli. We horen het Jozef zeggen, ik zei het daarnet al. En we zouden het verwachten te horen uit Adams mond, toen God hem riep: "Adam waar zijt bij?" Maar toen bleef het stil. Adam was alles behalve beschikbaar. Er zat iets tussen hem en God in. En dat is zo gebleven totdat er Iemand zei: "Zie hier ben Ik". Psalm 40 zingt er profetisch van: "Toen zeide ik: Zie, ik kom; in de rol des boeks is van mij geschreven." In de Kanttekeningen lezen we: "Met deze en de volgende woorden verklaart de Heere Christus zijn gewillige gehoorzaamheid om het middelaarsambt, Hem van zijnen Vader opgelegd, aan te nemen en uit te voeren." Hebreeën 10 : 5-10 bezingt dit nog eens in felle kleuren:

Daarom, komende in de wereld, zegt Hij: Slachtoffer en offerande hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt Mij het lichaam toebereid;
Brandofferen en offer voor de zonde hebben U niet behaagd.
Toen sprak Ik: Zie, Ik kom (in het begin des boeks is van Mij geschreven), om Uw wil te doen, o God!
Als Hij te voren gezegd had: Slachtoffer, en offerande, en brandoffers, en offer voor de zonde hebt Gij niet gewild, noch hebben U behaagd (dewelke naar de wet geofferd worden);
Toen sprak Hij: Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God! Hij neemt het eerste weg, om het tweede te stellen.
In welken wil wij geheiligd zijn, door de offerande des lichaams van Jezus Christus, eenmaal geschied.

Wát een Verlosser, Die zó gewillig was en is. Maakt dat je niet heel stil en intens klein voor Hem?

De hemel is online

Vind je het niet bijzonder dat de lijdensstof over onze Heere en Zaligmaker nog steeds in vervoering brengt? Dat het evangelie van Jezus Christus, uitgedacht in de eeuwigheid voorafgaand aan de schepping, nog steeds de toon zet in de lijdenstijd 2017? Wat een kracht heeft dat besluit van God de Zoon! In de hemel is dat reddingsplan uitgedacht, maar de engelen wisten nog bij geen benadering hoe dat er precies ging uitzien. Ze hebben met intense betrokkenheid meegeleefd hoe Jezus geboren werd en de weg naar Golgotha ging. Ze komen ook telkens in beeld, wanneer er weer iets ingrijpends gebeurt op Jezus' levensweg. Ja zelfs – en juist – als Hij opstaat uit het graf is de hemel online! Hoe zou het geklonken hebben in de hemel, toen Jezus de geest gaf? Op aarde was het een en al verslagenheid en verdriet. In de hel was het een en al gekrijs en gevloek. Maar in de hemel… Nog nooit had de dood zoveel vreugde gebracht voor Gods troon. Dit was een sterven waar de hemel van uit elkaar klapte van vreugde. Een daverend gejuich rees op en intense aanbidding voor Gods troon. De engelen bevatten lang niet wat wij zouden moeten kunnen bevatten van dit wonder.
Dat God de Zoon een eeuwigheid geleden zei: "Zie hier ben Ik" heeft de eeuwigheid op haar grondvesten doen schudden. Adam deed dat de eerste keer en het leek definitief verloren. Maar Christus kwam, was er, zoals nog nooit iemand er was geweest. En Hij is er nog! Ja, tot in eeuwigheid!

Halleluja, lof zij het Lam,
Die onze zonden op Zich nam;
Wiens bloed ons heeft geheiligd,
Die dood geweest is, en Hij leeft,
Die ’t volk, dat Hij ontzondigd heeft,
in eeuwigheid beveiligt.