De preek van de leek

Voorwoord

We maken een begin met Handelingen 7, de preek van Stefanus.

Het fenomeen ‘de preek van de leek’ is nogal discutabel. Wie kan zo ver mogelijk op of over het randje van het toelaatbare betogen? Wie kan zo progressief en inspirerend preken en liefst zonder theologische bagage en ballast? Of het de titel ‘preek’ nog wel mag dragen is zeer de vraag. Maar met recht is de preek van Stefanus een ‘preek van een leek’.
En wat voor één?! Je mag het ook Stefanus’ ‘maidenspeech’ noemen. ­Voorwaarde bij een maidenspeech is dat die niet onderbroken mag worden. Dat gaat goed… totdat de harten van de luisteraars ‘barsten’!
In deze weken tussen Pasen en Pinksteren zocht ik naar inspirerende en uitdagende stof in de Bijbel om te overdenken. Zonder speciaal naar dit gedeelte op zoek te zijn, stuitte ik op deze overbekende preek van Stefanus, zijn maidenspeech!
Maar kennen we die preek eigenlijk wel? Zijn we binnen de kerken niet veel meer bezig met Stefanus’ martelaarschap? Het overgrote deel religieuze schilderijen over Stefanus, gaan over zijn steniging. Maar wat weten we eigenlijk van hem? Waarom vond die steniging plaats? Wat stuitte de luisteraars zo tegen de borst en maakte hen ziedend? Wat was de drive van Stefanus en waarom koos hij juist die onderwerpen uit het Oude Testament?
Of ik er achter ga komen weet ik niet, maar het is, als ik het zo globaal even doorlees, prima stof om bij stil te staan en er je gedachten over te laten gaan. En de lijnen uit het Oude Testament te zien versmelten met die van het Nieuwe Testament.
En regelmatig komt onze Heere Jezus Christus in beeld. Helemaal, toen de hemel open ging en Stefanus zijn Heere en Heiland zag staan aan de rechterhand van God. Of wat dacht je van dat moment waarop hij zijn Heiland citeert: “Heere, reken hun deze zonde niet toe!”?
Laten we gaan zitten, daar, naast Saulus. Aandachtig naar deze lekenpreek luisteren en hem niet interrumperen. Horen, of we ook Gods stem opmerken…